Whitney Wolfe (oprichter Tinder) introduceert nu een dating-app waar de vrouw leidend is

The new queen of tech, werd ze vorig jaar genoemd door Vanity Fair. Whitney Wolfe Herd (29) was in 2012 mede-oprichter van dating-app Tinder, samen met Sean Rad en Justin Mateen. Met deze laatste had ze ook enige tijd een relatie. Toen die uitging, ontstond een gespannen situatie op Tinders hoofdkantoor in Los Angeles.

Wolfe vertrok in 2014 bij Tinder en een rechtszaak volgde, waarin ze verklaarde dat Mateen haar op het werk had vernederd en haar onder andere voor ‘hoer’ had uitgemaakt. De zaak werd voor meer dan 1 miljoen dollar geschikt.

Inmiddels heeft Wolfe haar eigen dating-app Bumble, die geduchte concurrentie voor Tinder vormt – in de VS is Bumble nu al de op-twee-na-grootste dating-app, na Tinder en Plenty of Fish (POF). Bumble werkt in principe hetzelfde als Tinder. Op een klein maar belangrijk verschil na: als je een ‘match’ hebt, omdat je elkaars profiel hebt geliket, kan op Tinder zowel de man als de vrouw een gesprek starten. Op Bumble kan alleen de vrouw dat doen, wat volgens Bumble alles op zijn kop zet: de rolpatronen in hetero-contacten worden eindelijk doorbroken.

De app is in Nederland al sinds het begin in 2014 te downloaden, maar vanaf september gaat Bumble proberen actief de Nederlandse markt te veroveren.

Ik spreek Whitney Wolfe op het Europese kantoor van Bumble in Londen.

Op Bumble kan alleen de vrouw een eerste berichtje sturen. Maakt dat nu echt zo’n groot verschil?

‘Bij flirten en daten, online en offline, ligt de bal altijd bij de man. Hij is degene die initiatief moet nemen. Dat geeft veel druk voor de man. Bovendien kan hij worden afgewezen en uit alle onderzoeken blijkt: afwijzing voedt agressie. Vooral op dating-apps ontstaat hierdoor misbruik. Dan kan hij haar gaan uitschelden. Gemeen gedrag, dat psychotisch kan worden. Dat Bumble het script omdraait en de bal bij de vrouw legt, verandert alles. Je haalt de afwijzing weg die mannen ervaren en geeft vrouwen zelfvertrouwen.’

Waarom zetten vrouwen vaak die eerste stap niet?

‘Ik sprak laatst een vrouwelijke journalist uit Berlijn die zei dat ze nooit een man aanspreekt, online noch offline, omdat een man dan zou denken dat ze needy is, wanhopig op zoek. En dit is een perceptie die vrouwen universeel delen, niet alleen in Londen of in Duitsland. Het is een systemische ongelijkheid in hetero-relaties, die al bij de eerste openingszin begint.’

Kan de online wereld aloude rolpatronen doorbreken?

‘Ja, de beste manier om gedrag op grote schaal te veranderen is technologie. Je introduceert een spel met nieuwe regels op een platform. Als je dan grote groepen mensen op dat platform weet te krijgen, kun je ervoor zorgen dat ze zich massaal anders gaan gedragen. Zo kan het nieuwe gedrag online genormaliseerd worden. Vervolgens kunnen de nieuwe normen en waarden ook overslaan op ons gedrag in de fysieke ruimte. Uit ons onderzoek onder gebruikers blijkt dat ook: vrouwen geven aan dat zij dankzij Bumble nu ook in de offline wereld méér durven.’

Is Bumble speciaal gericht op serieuzere contacten?

‘Het maakt ons niet uit of iemand de app gebruikt om iemand te ontmoeten voor een nacht, een maand of een heel leven. Zolang je je maar empowered voelt op dat moment. Wij helpen mensen elkaar te ontmoeten. Want dat is moeilijk, vandaag de dag.’

Hoe komt dat dan?

‘Het echte leven verandert door het internet. Waarom zou je naar een restaurant gaan als je online al je favoriete eten kunt bestellen? Waarom zou ik na een werkdag van tien uur mijn hoge hakken aan willen trekken om naar een café te gaan om een man te vinden, terwijl ik thuis op de bank mijn favoriete tv-programma kan bekijken én met mijn vriendinnen kan appen én met leuke mannen kan chatten op een dating-app? Bovendien: als je naar een café gaat, dan staan er misschien dertig mannen. En daar moet je het dan mee doen. Dan kies je er misschien eentje omdat er nu eenmaal niks beters is. Terwijl je online veel meer keus hebt en veel rustiger je keuze kunt maken. Choice is great.’

Dating-apps wordt juist ook wel verweten dat ze ontwrichtend werken en keuzestress en ontmenselijking in de hand werken. Hoe kijkt u daartegen aan?

‘Ach, in de begindagen van de auto waren er ook mensen die zeiden dat auto’s de wereld en de mensheid gingen vernietigen. En nu heb je ook weer van die zuurpruimen die dating-apps ervan beschuldigen dat ze het daten en flirten vernietigen. In werkelijkheid geven ze ons toegang tot een gelukkiger en spannender leven.’

Niet lang na de schikking tussen Wolfe en Mateen deed Match Group, het moederbedrijf van Tinder, een bod op Bumble van 450 miljoen dollar. Wolfe weigerde. Ook het tweede bod van 1 miljard wees ze af. Vervolgens spande Match een rechtszaak aan tegen Bumble omdat het te veel op Tinder zou lijken. Bumble sloeg terug met een eigen rechtszaak en een open brief die begon met een verwijzing naar het swipen waarmee je op Tinder of Bumble je potentiële partners selecteert (naar links swipen betekent ‘geen interesse’, naar rechts swipen is interesse tonen): ‘Dear Match Group, we hebben je naar links geswipet’. De oorlog is nog steeds gaande.

Wolfe Herds vermogen wordt geschat op 230 miljoen dollar. Hiermee zal ze naar verwachting op de Forbes-lijst van rijkste Amerikaanse self-made women belanden.

Bumble is inmiddels de snelst groeiende dating-app ter wereld en heeft een geschatte marktwaarde van 1,5 miljard dollar. Naast de dating-app is er nu ook Bumble BFF (‘best friends forever’) om vriend(inn)en te maken en Bumble Biz voor zakelijke contacten. Het hoofdkantoor in Austin is een vrolijke bijenkorf met teksten als ‘You’re a queen bee’ en ‘Bee-ing kind is the most beautiful quality’ op de knalgele muren.

U claimt in interviews altijd dat u ‘een feministisch bedrijf’ leidt. Wat bedoelt u daarmee?

‘85 procent van onze werknemers is vrouw. We hebben kantoren die zijn aangepast op jonge moeders, met ruimtes voor kolven en spelen en ieder half jaar is er een gesprek waarin verplicht de hoogte van het salaris besproken wordt – dit om een bedrijfscultuur te scheppen waarin vrouwen om loonsverhoging durven te vragen. Maar het voornaamste is dat Bumble een wereld voor ogen heeft waarin vrouwen vaker de eerste stap zetten: in daten, privéleven en werk.’

Vindt u dat zo’n verplicht halfjaarlijks gesprek over het salaris overal zou moeten worden ingevoerd?

‘Ja. Ik denk dat het cruciaal is om de cultuuromslag te bereiken. Vrouwen zijn altijd veel bescheidener geweest over salaris dan mannen – dat is hoe we generaties lang geconditioneerd zijn. Om dankbaar en beleefd te zijn. Zonder dit soort verplichte momenten in te voeren, krijgen we die omslag nooit voor mekaar.’

Denkt u dat mannen klaar zijn voor de pro-actieve, zelfverzekerde ‘Bumble girl’ die u voor ogen heeft?

‘Absoluut, er zijn miljoenen leuke mannen die geen enkele moeite hebben met gelijkheid – in relaties, werk en sociaal gedrag. Bumble heeft bijna evenveel mannelijke als vrouwelijke gebruikers, wat bewijst dat mannen op zoek zijn naar vrouwen die de eerste stap durven zetten. Ons doel is om mannen te informeren die feminisme niet begrijpen of zich erdoor bedreigd voelen. Feminisme gaat over gelijke toegang en gelijke kansen voor iedereen, waar uiteindelijk zowel mannen als vrouwen baat bij hebben.’

Ik las een interview met een vrouw die zei: ik besefte opeens dat ik na mijn scheiding helemaal geen dates met mannen nodig had, maar gewoon vriendinnen. En dat ik die te weinig had. Is dat waarom jullie de BFF-tak hebben bedacht?

‘Mensen kunnen niet afhankelijk zijn van liefde en romantiek. Als we je een date kunnen bezorgen in een handomdraai, waarom dan niet een vriend? Waarom zouden we de epidemie van eenzaamheid niet proberen te genezen? Dat is waar BFF over gaat. Ik vind dat heel leuk, want dat komt dicht in de buurt van mijn oorspronkelijke idee van een social network.’

Na uw vertrek bij Tinder in 2014 wilde u aanvankelijk een social network voor vrouwen maken. Wat was het concept?

‘De insteek was een veilige plek op het internet. Het zou Merci heten en een plek worden waar vrouwen elkaar prettig behandelen en complimenten geven. Een experiment om een aangenamer, veiliger digitaal ecosysteem te creëren.’

Had dat idee ermee te maken dat u in die periode zelf slachtoffer werd van online dreigementen?

‘Absoluut. Ik zat toen midden in een rechtszaak die veel media-aandacht trok. Het was nog vóór #MeToo en vrouwen werden in dit soort gevallen toen nog vaak als hysterisch of leugenachtig gezien. Een hoop mannen ventileerden hun haat jegens mij. Ik ben zelf online misbruikt. Ik ben bedreigd met de dood en met verkrachting. En zulke zaken blijven onbestraft, wat te maken heeft met het gebrek aan verantwoording afleggen in de digitale ruimte. Als je een vrouw uitscheldt op straat, komt er een politieagent die je vraagt daarmee op te houden. Ga je door, dan kun je een bekeuring krijgen of in de gevangenis belanden. Er zijn consequenties. Maar online is er een volledig parallel universum, een second life, waarin gedrag niet die consequenties heeft. Waar is de internetpolitie ? Waar zijn de regels en de wetten?

‘Als je op Bumble een vrouw uitscheldt, word je van de app gegooid. En wij hebben 36 miljoen leden. Dat is meer dan de meeste landen inwoners hebben. Ik, als ceo, moet ervoor zorgen dat er een veilig ecosysteem voor hen bestaat. Ik ben als het ware de regering. Dus probeer ik te opereren als een gezonde, progressieve regering. En ik vind dat er wetgeving moet komen. Het is belangrijk. Elk jaar plegen mensen zelfmoord vanwege dingen die andere mensen over hen zeggen op het internet. Het is een heel serieuze zaak. Er staan levens op het spel.’

Wat voor wetgeving heeft u voor ogen?

‘Misogynie moet erkend worden als misdrijf en we hebben strengere wetgeving nodig waarmee allerlei vormen van seksisme, racisme en andere haatdragende taal vervolgd kunnen worden. We zien dit gelukkig al gebeuren in de VS en Frankrijk en willen daar als bedrijf actief aan bijdragen.’

Wekt het agressie op dat u met een vrouwvriendelijke datingapp kwam?

‘Ja, ik krijg zulke mails nog steeds. Onlangs nog een. Puur omdat ik een feministisch bedrijf heb opgezet dat vrouwen sterker maakt. En zijn groepen mensen die zich in dat progressieve karakter van Bumble niet kunnen vinden en daar heel agressief op reageren.’

Vorig jaar werd Bumble het doelwit van een cyberaanval door een neonazistische website die namen van Bumble-medewerkers publiceerde met de oproep hen lastig te vallen. Sindsdien heeft Wolfe Herd een body guard. ‘Misogynie is net zo gevaarlijk als roken’, zei ze in een interview in het blad Grazia. Onder andere door dit soort publieke uitspraken wordt ze steeds vaker als feministisch boegbeeld gezien, een stevige stem in de strijd tegen seksueel geweld.

Denkt u dat #MeToo invloed heeft gehad op daten en flirten?

‘Ik denk het wel. Als vrouw was je gewend om van alles te accepteren. Zo van: dit is nu eenmaal hoe het gaat. Zo veel vrouwen hebben eeuwenlang gedacht: de man is nu eenmaal de baas en hij kan me behandelen zoals hij wil. En toen kwam de explosie van #MeToo, de revolutie waarbij vrouwen massaal zeiden: dit is niet oké, ik wil dit niet, en ik schaam me er niet voor om te zeggen dat het niet oké is. Dat was echt een opstand en die heeft de hele omgang tussen mannen en vrouwen veranderd. Vrouwen zijn niet bang meer om nee te zeggen.’

#MeToo werd ook mogelijk gemaakt door technologie en sociale media.

‘Inderdaad.’

Technologie lijkt een hoop goede dingen te kunnen doen voor vrouwen. Denkt u dat dit voor vrouwen ook een nieuw soort verantwoordelijkheid met zich meebrengt?

‘Jazeker. Ik noem het accountability. Om een voorbeeld te noemen. Als mijn vriend een vrouw een ta-ta-ta noemde vanwege een kort rokje, dan zei ik: ‘Inderdaad, ze is een ta-ta-ta.’ Zo hebben vrouwen lang meegewerkt om misogynie in stand te houden. Je moet je voorstellen: als de wereld een tafel is met drie stoelen, waarvan twee voor een man en één voor een vrouw, dan moet je als vrouw hard knokken voor die ene stoel – ook met andere vrouwen. Wat we met Bumble proberen is, ook via ons zakelijke platform Bumble Biz, om meer stoelen voor vrouwen te creëren.’

U bent een zeer succesvolle jonge zakenvrouw. U staat in de Times 100 en Forbes 30 under 30. Wat voor advies zou u geven aan ambitieuze jonge vrouwen?

‘Laat je niet gek maken door andermans opinies. Vertrouw op je eigen gut feeling, doe wat jij denkt dat je moet doen. En heb zelfvertrouwen. Iemand die denkt: ik kan niet hardlopen, die komt ook niet vooruit. Je moet denken dat je het wél kan! Dat geldt ook voor topsporters: de winnaars zijn vaak atleten die denken ‘ik ga winnen’. Met daten net zo: wanneer vrouwen denken: ‘Ik durf die eerste stap te zetten’, komen ze zelfverzekerd over. En zelfvertrouwen is aantrekkelijk. Het brengt je succes.’