Western en sciencefiction in één: Outer Range vliegt gierend uit de bocht ★★★☆☆

Het zal aan de leeftijd liggen, maar bij het kijken naar de neowesternsciencefictionserie (daarover later meer) Outer Range hoorden we de hele tijd flarden van het nummer Rednecks van Randy Newman voorbijkomen. We are rednecks, we’re rednecks/We don’t know our ass/From a hole in the ground (Good Old Boys, 1974). De associatie gaat voornamelijk over dat gat in de grond, maar toch ook wel over die rednecks.

Hoewel de serie zich in deze tijd afspeelt, gaat hij uit van een klassiek westernthema: de strijd om land tussen twee naburige ranches, die van de Abbots en die van de Tillersons. Deze ranches liggen in Wyoming, maar de (fraaie) opnamen zijn gemaakt in New Mexico, waar de uitgestrekte vlakten afgezet met bergketens ook doen denken aan die andere neo-western: The Power of the Dog van Jane Campion (die voor het archetypische landschap thuis in Nieuw-Zeeland draaide).

In de eerste aflevering leren we Royal Abbot kennen (Josh Brolin, altijd goed en voor het eerst in twintig jaar in een serie te zien), een rancher oude stijl, die op een verkenningsrit over zijn uitgestrekte ranch een mysterieus, rond gat in de bodem ontdekt, ogenschijnlijk bodemloos. En ook duikt er een jonge vrouw op het terrein op (Autumn, gespeeld door Imogen Poots), als het type vreemdeling dat in een klassieke western de gebeurtenissen in beweging zet.

En hoewel de neo-westernsetting origineel is, is Outer Range ook een typisch ‘mystery box’-drama: een serie waarbij alle ontwikkelingen uit een centraal en in principe niet rationeel op te lossen mysterie voortkomen, met als klassieke voorbeelden Lost (2004-2010), The Leftovers (2014-2017) en recent Severance. Het raadsel in dit genre is over het algemeen interessanter dan het antwoord.

We werden behoorlijk meegesleept door de eerste afleveringen van Outer Range, tegelijk metafysisch (leer ons een portaal naar een andere dimensie kennen!) en aards, met de vete tussen twee families, die al snel helemaal uit de hand loopt als twee zonen elkaar te lijf gaan en een van de jongens dood blijft liggen. En tegelijk worden de familiegeheimen, waarvan Royal Abbot wel het grootste meedraagt, langzaam onthuld, in connectie met dat merkwaardige gat in de grond.

De centrale premisse doet ook denken aan de succesvolle Duitse Netflix-serie Dark, waarbij de rol van de hole in the ground gespeeld wordt door een grot in het bos. Heerlijke maximale verwarring met tientallen personages die ronddwalen in vele dimensies, ontdaan van elke humor, of juist niet.

In de tweede helft van Outer Range lijkt het of echt iedereen van het pad is; dat krijg je met een wormgat in je achtertuin. Er is echt wel iets te zeggen voor series die gierend uit de bocht vliegen, zie ook Twin Peaks, maar Outer Range laat de teugels wel erg los. Er wordt gepreludeerd op een tweede seizoen, maar het is moeilijk te zeggen hoe we de stampede (in dit geval letterlijk) weer onder controle gaan krijgen. Maar toch: Josh Brolin op een paard in Wyoming, die naar een kosmisch gat in de grond staart. Soms heb je niet meer nodig.