Wat zongen de solisten fraai in Leonore/Fidelio
Deze opera was altijd een zorgenkindje en dirigent René Jacobs kon dat beeld niet kantelen. Maar wat zongen de solisten fraai. Voorop stond de Duitse sopraan Marlis Petersen; door haar willen we allemaal worden gered.
Beethoven zette negen revolutionaire symfonieën op de wereld, maar met opera's wilde het niet vlotten. Eentje schreef hij er, Fidelio, en dat was een zorgenkind. Toonde Mozart in zijn muziekdrama's met compassie het menselijk tekort, Beethoven was een idealist die de volmaaktheid wilde tekenen. Voor overrompelend muziektheater was dat helaas geen garantie. De gesproken dialogen hielpen evenmin.
De vraag was of René Jacobs de blik kon laten kantelen. In de NTR ZaterdagMatinee dirigeerde hij de oerversie van Fidelio, het stuk dat bij de première in 1805 nog Leonore heette. Zelfde verhaal: Leonore verkleedt zich als vent, heet opeens Fidelio, en redt haar man Florestan uit de kerker waar hij zit opgeborgen als politieke delinquent.
Ludwig van Beethoven: Leonore/Fidelio
Klassiek
Solisten, Freiburger Barockorchester, Zürcher Sing-Akademie
o.l.v. René Jacobs
28/10, Concertgebouw, Amsterdam
Terugluisteren via radio4.nl
Ook René Jacobs kreeg de reputatie van Leonore/Fidelio niet opgekrikt. Evengoed klonk de muziek bij vlagen spectaculair. Als barokspecialist kent Jacobs de lange aanloop naar Beethovens noten. Voeg daarbij de authentieke instrumenten van het Freiburger Barockorchester en de partituur verrijst in volle glorie.
In de ouverture schilderden darmsnaren de gevangeniskerker met suspense. Vliegende tempo's gaven vaart, al maakte Jacobs ook pas op de plaats. Neem het stamelen aan het begin van het kwartet Mir ist so wunderbar. Het fenomeen 'perplex staan' is nooit doortrapter in klank gevat.
Eerlijk gezegd konden we de toneelstukjes op het Concertgebouwpodium missen. Maar wat zongen de solisten fraai, met voorop de Duitse sopraan Marlis Petersen. Door zo'n kwieke Leonore willen we allemaal worden gered.
