Wat is er gebeurd met #bringbackourgirls?

Het was het soort campagne waar sociale media voor lijkt te zijn uitgevonden. Een grote kwestie, samengevat in een simpele hashtag, makkelijk te begrijpen en nog makkelijker te delen. Op het hoogtepunt van #BringBackOurGirls was de hashtag zelf bijna net zo vaak in het nieuws als de ontvoering van bijna 300 Nigeriaanse schoolmeisjes. Behalve de vraag waar de meisjes zijn en wat er wordt gedaan om ze vrij te krijgen, werd vooral ook afgevraagd: hoe lang gaat een Twittercampagne onze aandacht vasthouden? En levert deze vorm van activisme wel iets op?

Ibrahim Abdullahi, een jurist uit de Nigeriaanse hoofdstad Abuja, introduceerde ongeveer een week na de ontvoering #BringBackOurGirls op Twitter. De media, ook de Nigeriaanse, hadden er tot dat moment nog maar weinig aandacht aan besteed. De regering deed alsof haar neus bloedde en weigerde informatie te verstrekken over het lot van de meisjes. Verontwaardigd over zo veel passiviteit probeerde Abdullahi (@abu_aaid) op Twitter onder de noemers #AbductedBornoGirls en #ChibokGirls het onderwerp levend te houden. Hij was dan ook verheugd toen de vice-president van de Wereldbank in Afrika, Oby Ezekwesili, tijdens een live-uitzending van een evenement in Port Harcourt op 23 april de aandacht vestigde op de vermiste meisjes. In haar speech richtte ze zich direct tot haar regering: 'Breng onze dochters terug'.

'Yes #BringBackOurDaughters #BringBackOurGirls', tweette Abdullahi meteen. Die laatste sloeg aan. In anderhalve maand tijd werd de hashtag wereldwijd meer dan drie miljoen keer overgenomen. Maar inmiddels lijkt de hype alweer voorbij. De internationale aandacht verslapt, terwijl de meisjes nog geen stap dichter bij bevrijding zijn. Sterker nog, het aantal ontvoerde Nigeriaanse schoolmeisjes loopt alleen maar verder op.

#releaseourgirls

Ook in Nigeria vermindert na meer dan twee maanden langzaam de aandacht, maar niet zo veel als de regering had gehoopt, aldus Abdullahi. 'De regering heeft meerdere pogingen gedaan om de campagne te stoppen. Ze zijn niet blij dat hun falen zichtbaar is geworden. Maar wij hebben het recht om te protesteren tegen een falende regering, en zij hebben de plicht om ons te beschermen tegen de aanvallen van Boko Haram.' De terughoudendheid van president Goodluck Jonathan om de terreurgroep aan te pakken zou enkel gemotiveerd worden door politieke beweegredenen. 'Ze hebben het probleem gepolitiseerd, maar dit is geen politieke kwestie. Het is een kwestie van nationale veiligheid.'

Protesteren onder de nieuwe slogan #releaseourgirls, gericht op Boko Haram, dient volgens Abdullahi slechts als bliksemafleider, en is daarom contraproductief. 'We gaan niet aan criminelen vragen om geen misdaden meer te plegen. De regering dient onze levens veilig te stellen, wij spreken hen aan op hun verantwoordelijkheid.'

Wat dat betreft heeft de internationale aandacht die de #BringBackOurGirls campagne genereerde wel degelijk nut gehad, daar is hij van overtuigd. Zonder de bemoeienis van prominente figuren als Michelle Obama, Hillary Clinton, en vooruit, Justin Bieber, was er helemaal niks gebeurd. De Nigeriaanse autoriteiten kunnen niet langer wegkijken, langzaam wordt er iets in gang gezet. Schoorvoetend en met tegenzin, maar toch.

Zelf is Abdullahi nog steeds actief bezig met de campagne, net als Oby Ezekwesili en vele andere activisten in Nigeria, zowel op Twitter als bij de protesten die nog dagelijks plaatsvinden in Abuja. De beweging is nog lang niet ingezakt. Op 26 juni plaatste het officiële #BringBackOurGirls-account de volgende boodschap: 'Our advocacy stands, it continues, we're ambassadors of the cause. We shall not relent until our girls are back and alive!! #bringbackourgirls.' Te vinden onder @BBOG_Nigeria. Voor het geval je wilt retweeten.