Van 1996 tot 2012 speurden Nederlandse wielerliefhebbers op tv naar de oranje shirts van de Rabobankploeg. Sportjournalist Maarten Kolsloot schreef de definitieve biografie van het unieke sportinstituut. Hij sprak met liefst 270 betrokkenen, inclusief de 68-jarige hoofdrolspeler Jan Raas. Die joeg twintig jaar journalisten van zijn Zeeuwse erf, maar bood zich zelf bij Kolsloot aan.

De Raboploeg is een indrukwekkend feitenrelaas, geen opeenvolging van lyrische wedstrijdverslagen vol hyperbolische metaforen. Kolsloot zet droog alles op een rij en maakt overtuigend duidelijk waarom de Raboploeg ondanks vele successen vooral negatieve associaties oproept. Immers: doping. Net als bij de concurrentie grepen individuele Raborenners daarnaar, ingegeven door de eis van de bank: het Tour-podium. Raas’ nu onthulde waarschuwing van toen vertelt het hele verhaal: ‘We moeten proberen (…) te winnen in eendagswedstrijden of etappes in grote ronden. Geen rondewinnaars, want dat gaat fout. Ze pákken allemaal, anders rijd je niet bij de eerste drie in een grote ronde.’ Raas moest in 2003 inrukken, vier jaar later kreeg hij gelijk. De bank is het hoofdkantoor al in geel aan het inpakken om de Tourzege van Raborenner Rasmussen te vieren, als de ploegleiding beseft dat de Deen een geslepen dopingzondaar is en hem uit de Ronde van Frankrijk zet.