Verwacht geen meesterlijke subtiliteit of hogere kunst van Ozark
De Volkskrant kijkt (nieuwe) series en bespreekt er elke week een. Deze week: Ozark
In één aflevering van Ozark, de nieuwe duistere dramaserie van Netflix, gebeurt ongeveer evenveel als in vier seizoenen Breaking Bad. Beide series hanteren het uitgangspunt: saaie familieman gaat de criminaliteit in.
Maar waar Walter White langzaam verandert van terminaal zieke scheikundeleraar in een genadeloze drugsbaron, een carrièreswitch die hij lang voor zijn vrouw en kinderen verborgen weet te houden, besluit financieel adviseur Marty Byrde binnen een dag zijn leven radicaal om te gooien en zijn vrouw, die vreemdgaat en dus wat goed te maken heeft, medeplichtig te maken.
Ozark
Drama
Met: Jason Bateman, Laura Linney, Sofia Hublitz en Skylar Gaertner.
Te zien op Netflix.
Nog een verschil tussen beide hoofdpersonen: Byrde was al slecht. Zijn ingekakte burgermansbestaan is deels echt, maar vooral een handige façade. Als zijn zakenpartner, met wie Byrde geld witwast voor een Mexicaans kartel, voor zijn ogen wordt vermoord, bedenkt Byrde ter plekke een plannetje om zijn eigen leven te reden: hij zal nog grotere sommen geld gaan witwassen bij Lake of the Ozarks, een gebied in Missouri waar veel toeristen hun contanten stukslaan. Met zijn vrouw, zijn verveelde puberdochter en stille zoontje verhuist hij halsoverkop.
De aantrekkingskracht van de serie zit vooral in de onverschrokken en inventieve wijze waarop de braaf ogende Byrde, prettig stoïcijns gespeeld door Jason Bateman, te werk gaat in het slaperige toeristenoord. Erg discreet is Byrde niet en in een mum van tijd vermoeden tientallen mensen, onder wie politie en FBI, dat hij van alles uitspookt. Rond aflevering vijf zitten drie criminele organisaties hem op de hielen. Ozark is het soort serie waarin elke oplossing drie nieuwe problemen veroorzaakt.
Op zoek naar nieuw bingemateriaal?
De Volkskrant kijkt voor u (nieuwe) series en bespreekt er iedere week een. Bekijk hier de recensies van de beste, slechtste, grimmigste of bizarste series.
Verwacht geen meesterlijke subtiliteit of hogere kunst van Ozark, daarvoor is de spanning te lomp opgebouwd en zijn de clichés te talrijk, waaronder veel redneckstereotypes.
Het is simpelweg een lekkere thriller, met soms sublieme boevenmonologen, veel droogkomische situaties en een grandioos decor.
Ozark benadert het niveau van Breaking Bad niet. Maar de serie bewerkstelligt wel diezelfde precaire balans tussen dramatische duisternis en komische lichtheid.
