Van rommelig tot geniaal: alle 22 films uit het Marvel-universum, van de slechtste tot de beste

22. The Incredible Hulk (Louis Leterrier, 2008)

De Hulk, het monsterlijke alter ego van de keurige wetenschapper Bruce Banner, is onder stripfans een van de geliefdste superhelden. Toch lukt het maar niet een geslaagde film aan hem op te hangen. The Incredible Hulk uit 2008 (niet te verwarren met Ang Lee’s Hulk uit 2003) is een van de vroegste films uit het Marvel-universum en ook een van de saaiste.

21. Thor: The Dark World (Alan Taylor, 2013)

Te rommelig, te onevenwichtig, dit sombere verhaal over de Noorse God Thor, boze elven en een afwachtende geliefde op aarde (Natalie Portman). Humor moet verlichting brengen, maar de meeste grappen slaan dood. Lichtpunt is de Engelse acteur Tom Hiddleston als Loki, een van de fijnere slechteriken in het superheldengamma.

20. Iron Man 2 (Jon Favreau, 2010)

Na het succes van Iron Man, twee jaar eerder, viel dit vervolg tegen. Robert Downey Jr. doet het goed als de egocentrische miljonair Tony Stark/Iron Man, maar het scenario is stuurloos.

19. Thor (Kenneth Branagh, 2011)

De twee vroege Thor-films hebben een beroerde reputatie, maar eigenlijk is deze eerste aflevering, waarin de goddelijke hamerzwaaier op aarde belandt, best aardig. Shakespeare-kenner Branagh geeft het tamelijk onzinnige verhaal het nodige gewicht. Chris Hemsworth toont zich een waardig Thor-vertolker.

18. Doctor Strange (Scott Derrickson, 2016)

Er is niet veel mis met deze vaardig geregisseerde, goed geacteerde film, behalve dat de titelheld (Benedict Cumberbatch) wel erg gemakkelijk de overstap maakt van navelstarend chirurg naar spiritueel mensenredder. Een tovenarijspektakel vol visuele hoogstandjes, maar zonder filmmagie.

17. Ant-Man (Peyton Reed 2015)

Als je superkracht bestaat uit krimpen tot het formaat van een mier, is het niet gemakkelijk om indruk te maken. Dat merkte Paul Rudd toen hij de rol van Ant-Man op zich nam. De sympathieke acteur doet wat hij kan en de film is plezierig, maar geen hoogvlieger. Regisseur Peyton Reed maakte er een komedie van en dat is maar goed ook, want het verhaal is dat van dertien op de twaalf superheldenfilms.

16. Captain America: Civil War (Anthony en Joe Russo, 2016)

Waar andere Marvelregisseurs vol inzetten op ironie en zelfspot, houden de broers Joe en Anthony Russo de ondertoon serieus. Dat werkt uitstekend: zie deze knap uitgebalanceerde ensemblefilm waarin verhaallijnen en personages vechten om voorrang, terwijl er ook nog gloedvol gediscussieerd wordt over de grenzen aan de macht van een kwaadbestrijder.

15. Avengers: Age of Ultron (Joss Whedon, 2015)

Iron Man heeft in al zijn goedbedoelde arrogantie een verwoestende supercomputer gecreëerd. Het resultaat is chaos. De film is overvol en coherent is het allemaal niet, maar toch is het een onderhoudend geheel. Avengers: Age of Ultron bevat een overdosis aan gevatte grappen, maar ook de griezelige scènes waarin de angsten van superhelden worden onthuld, zijn fraai getroffen.

14. Ant-Man and the Wasp (Peyton Reed, 2018)

In zijn tweede film zit Scott Lang alias Ant-Man, de superheld die kan krimpen en groeien, duidelijk beter in zijn vel. Een inventieve, geestige familiefilm die wat lucht brengt in het gedoemde Marveluniversum.

13. Iron Man 3 (Shane Black, 2013)

Goed, het is vooral meer van hetzelfde, dit derde verhaal over playboy/miljonair/zelfbenoemde held Tony Stark. Maar het werkt, en de film bevat een van de leukste slechteriken uit de reeks: The Mandarin, gespeeld door Sir Ben Kingsley.

12. Captain America: The First Avenger (Joe Johnston, 2011)

Oorsprongsverhalen leveren doorgaans niet de meest originele superheldenfilms op. The First Avenger is een uitzondering. De geschiedenis van Steve Rogers’ transformatie tot supersoldaat Captain America is knap gemaakt, boeiend en broeierig.

11. Thor: Ragnarok (Taika Waititi, 2017)

Van saaiste superheld tot geliefde grappenmaker. Regisseur Waititi poetst de reputatie van Thor op door van diens derde film een over-de-top ruimtekomedie te maken, vol malle bijrollen en geestige terzijdes, soms doorslaand in meligheid. Cate Blanchett steelt de show als de gruwelijke Hela.

10. Avengers: Endgame (Anthony en Joe Russo, 2019)

Moeilijk te plaatsen in een ranglijst, deze grote finale die alle 22 films met elkaar verbindt. Los beschouwd behoort Avengers: Endgame vanwege de overvolle, soms rammelende plot niet tot de beste Marvelfilms, maar als gewichtig slotakkoord functioneert de vierde van de gebroeders Russo uitstekend. Passend bombastisch, geestig en meeslepend.

9. Captain Marvel (Anna Boden en Ryan Fleck, 2019)

Marvels eerste film met een vrouwelijke superheld in de hoofdrol is een onderhoudend, goed geschreven oorsprongsverhaal dat zich grotendeels afspeelt in de jaren negentig (met, zoals vaker, een hoofdrol voor de bijpassende muziek). Brie Larson is geknipt voor de rol.

8. The Avengers (Joss Whedon, 2012)

Voor het eerst komen Captain America, Iron Man, Thor en de Hulk samen. Het is meteen ruzie. Heerlijk, hoe ego’s botsen in dit prettig gelikte avontuur. Ook vanwege de bijrollen van Harry Dean Stanton en de Poolse regisseur Jerzy Skolimowski verdient The Avengers een hoge notering.

7. Iron Man (Jon Favreau, 2008)

De film waarmee het allemaal begon. Iron Man liet zien hoe een superheldenfilm ook kan zijn: luchtig, vermakelijk, maar ook met een zekere geloofwaardigheid, dankzij sterk acteerwerk en een intelligent scenario.

6. Guardians of the Galaxy (James Gunn, 2014)

Popliedjes uit de jaren zestig tot tachtig vormen de soundtrack voor dit wonderlijke, geestige superhelden-in-de-ruimte-verhaal. Een briljante vondst met emotionele meerwaarde: het zijn de liedjes die de moeder van held Star-Lord (Chris Pratt) vroeger voor hem opnam. Het ontslag van regisseur-scenarist James Gunn in 2018, vanwege misplaatste oude grappen op Twitter, is gelukkig weer teruggedraaid: hij mag een derde Guardians-avontuur maken, dat in 2022 uit zal komen.

5. Spider-Man: Homecoming (Jon Watts, 2017)

Met de zo onschuldig ogende Tom Holland als Spider-Man bracht Marvel vers bloed in een van hun meest verfilmde stripverhalen, waarvan de studio de rechten wist terug te huren. Een vrolijk, fris verhaal over opgroeien in een superheldenpak.

4. Captain America: The Winter Soldier (Anthony en Joe Russo, 2014)

De gebroeders Russo leverden een prima politieke thriller af met The Winter Soldier, waarin ze lieten zien dat de brave held Captain America (Chris Evans, uitstekend) ook een donkere, eenzame kant heeft.

3. Black Panther (Ryan Coogler, 2018)

Een van de spraakmakendste Marvelfilms tot nu toe verbrak het ene na het andere bezoekersrecord. Het goed geschreven verhaal rond de Afrikaanse koning T’Challa, oftewel Black Panther, raakte duidelijk een gevoelige snaar. Regisseur Coogler beheerst de materie.

2. Avengers: Infinity War (Anthony en Joe Russo, 2018)

Nam Marvel niet te veel hooi op zijn vork met deze grootse, om niet te zeggen megalomane samenkomst van tientallen superhelden? Ja en nee; de film reikte iets te hoog, maar dwong toch vooral bewondering af met een nieuwe, dodelijk ernstige benadering. Na het gewaagde einde mochten de fans een jaar lang nagelbijten.

1. Guardians of the Galaxy Vol. 2 (James Gunn, 2017)

Even gek als geniaal is dit vervolg op de ruimteavonturen van de Guardians, een samengeraapt zootje moreel dubieuze helden. De openingsscène, waarin de camera gericht blijft op een dansende Baby Groot terwijl op de achtergrond een gevecht plaatsvindt, is een meesterwerkje op zich.