'Van een goede modeverzameling kun je leven'
Mode hoeft allang niet meer nieuw te zijn om toch gewild te zijn. Het doorverkopen van merkkleding is een populaire bezigheid waarmee veel geld te verdienen valt. Vijf resellers aan het woord.
Debbie Yard (31) en Freya Roski (29) van de Kloffie Markt
Freya Roski: 'Ik was als tiener al bezig met het kopen en verkopen van kleding van merken als Helmut Lang, Louis Vuitton en Raf Simons. Ik woonde toen nog in Duitsland en ging veel naar vlooienmarkten. Tweedehandsmerkkleding was toen nog lang niet zo gewild als nu. Ik weet nog goed dat een oudere man de Chaneltassen van zijn overleden vrouw voor een paar tientjes verkocht. De meeste kleding uit mijn verzameling draag ik zelf ook. Een van mijn favoriete stukken is een knielange leren jas van Azzedine Alaïa, de Franse ontwerper die vorig jaar is overleden. Die jas heeft een geweldige snit.'
Debbie Yard: 'We hebben elkaar leren kennen toen we aan het Amsterdam Fashion Institute studeerden. Ik ben ook een fanatieke verzamelaar. Ik ben begonnen met jeans, maar inmiddels heb ik ook bijzondere mannenkleding van designers als Rick Owens en Boris Bidjan Saberi en verzamel ik originele military kleding. Sinds een jaar of zes werken Freya en ik samen en hebben we de collecties samengevoegd. We lenen ook stukken uit. Of je van een modeverzameling kunt leven? Wel als het een hele goede is. Kijk maar naar David Casavant, een bekende stylist uit New York met een geweldige collectie vintagekleding; hij leent zijn stukken uit aan sterren als Paul McCartney en Kanye West.'
Roski: 'Twee jaar geleden zijn we met de Kloffie Markt begonnen. We wilden onze verzameling met meer mensen delen en een platform creëren voor kwalitatief goede tweedehandskleding. Tijdens deze markt in de Amsterdamse Hallen kunnen particulieren hun waardevolle tweedehandskleding verkopen. Er zitten vaak stylisten en modeliefhebbers tussen met mooie stukken, die ze niet meer dragen.'
Julie Lynne Weber (26) verkoopt veel via unitedwardrobe.com
'De laatste tijd is het minder, maar toen ik jonger was, shopte ik erg veel. Iedereen om mij heen deed dat. Dat heeft te maken met de meidencultuur: op vrijdagmiddag de stad in om iets nieuws te kopen voor het weekend. Ik kocht vooral bij grote ketens als H&M en Zara. Nu zou ik daar niet zo gauw meer iets kopen; daarvoor vind ik duurzaamheid te belangrijk. Omdat ik op een gegeven moment veel te veel kleding had, ben ik begonnen met verkopen op Marktplaats. Dat ging best aardig; er waren nog weinig alternatieven voor onlineverkoop. Tijdens mijn studententijd hadden veel vriendinnen hetzelfde probleem: een overvolle kledingkast en weinig te makken. Toen ben ik bijeenkomsten gaan organiseren om kleding te ruilen en te verkopen, via via kon ik daarvoor zelfs een leegstaand winkelpand gebruiken.
'Zo'n anderhalf jaar geleden bleek dat ik weer te veel kleding had verzameld. Mijn vriend en ik woonden heel klein en ik ging dus op de Marie Kondo-toer: alles moest weg. Ik heb me aangemeld bij United Wardrobe, een onlinemarktplaats voor kleding. United Wardrobe wordt met name gebruikt door jonge meiden en heeft een handige app. Inmiddels heb ik bijna negenduizend volgers. Soms krijg ik spijt van een verkoop. Laatst heb ik bijvoorbeeld een fantastische roze nepbontjas weggedaan. Jammer! Toch vind ik een overzichtelijke kledingkast eigenlijk heel lekker. Ik heb nu één rekje en één ladekast en dat bevalt me prima. Zoveel heb je niet nodig. Ik zit erover te denken de verkoop dit jaar wat professioneler aan te pakken, want tweedehandskleding nieuw leven inblazen vind ik ontzettend leuk. Zoals ze bij United Wardrobe zeggen: 'Fuck fast fashion!'
'Waar ik op let als ik iets verkoop? Of het de wow-factor heeft. Merken vind ik niet belangrijk, maar ik heb wel een zwak voor bijzondere vintagestukken.'
Mees van Bemmel (16) verkoopt via Marktplaats en Depop
'Een paar vrienden van mij hebben een bijbaantje bij de supermarkt, als vakkenvuller. Zij klagen wel eens dat ze geen zin hebben om te gaan werken. Dat heb ik nou nooit. Mijn werk is ook mijn hobby. Wat ik precies doe? Kopen en verkopen. Dat is twee jaar geleden begonnen met een paar Yeezy-sneakers. Die had ik online gekocht voor 220 euro en daarna verkocht voor 500 euro. Ze waren mij te klein. Bij het bestellen moest ik zo snel zijn dat ik geen tijd had om naar de maat te kijken. Dat is het lastige aan het kopen: je moet echt snel zijn. Streetwearmerken zoals Yeezy, Bathing Ape (Bape), Kith en Supreme hebben geen traditionele seizoensgebonden collecties maar 'drops', producten die in een beperkte oplage worden gemaakt en niet nabesteld kunnen worden. Ik zit een paar uur per dag online, dus ik weet precies wat wanneer dropt en wanneer ik achter mijn computer moet zitten.
'Online heb je vaak virtuele wachtrijen, denk aan die voor kaarten voor populaire festivals. Meestal geldt: hoe kleiner de oplage, hoe langer de wachtrij. Het is ook een kwestie van geluk hebben om ertussen te komen. Soms gebruik ik wel vier schermen tegelijk: MacBook, iPad, iPhone, alles. Tegenwoordig kun je ook een soort digitale robots kopen die voor jou in de rij gaan staan. Maar dat vind ik link omdat je bijvoorbeeld allerlei bankgegevens moet invullen. Ik vind het ook veel te leuk om er zelf bovenop te zitten. Het is echt kicken als het me lukt iets te kopen dat ik graag wil hebben. Het is een prima bijbaan; in een slechte maand verdien ik rond de 200 euro, maar in een goede maand kan dat oplopen tot 1.300 euro. Toch ga ik het niet professionaliseren. Het re-sellen is en blijft een hobby.'
Jeff Hoogendijk (32) van Almost Not Done
'Ik ben een echte verzamelaar: bijna 24 uur per dag zoek ik naar de coolste spullen. Dat is begonnen rond mijn 12de, met een platencollectie. En toen ik een jaar of 16 was en ontwerper Raf Simons ontdekte, was ik helemaal verkocht. Zijn kleding en de manier waarop hij mode benaderde, vond ik ontzettend tof. Simons was erg bezig met jeugdcultuur en dat is-ie nog. Ik ben direct gaan sparen om wat van hem te kunnen kopen. Kijk, ik verzamel vanuit mijn hart, dus met doorverkopen was ik simpelweg nog niet bezig. Mijn broertje wel, hij had veel eerder door dat je met slim doorverkopen geld kunt verdienen. Pas veel later heb ik een paar stukken van Simons doorverkocht. Een jaar of zes geleden kwam ik erachter dat ik shirts die ik voor 75 euro had gekocht, voor 500 euro kon doorverkopen.
'Deze winkel is begonnen met mijn eigen collectie. Maar het is meer dan een winkel: het is ook een galerie en ik organiseer allerlei evenementen. Het is een plek waar mensen met dezelfde smaak en interesses elkaar kunnen ontmoeten. Ik verkoop tweedehandskleding van designermerken als Martin Margiela, Raf Simons, Yohji Yamamoto en Vivienne Westwood, maar ook streetwearmerken als Stone Island, Palace en Supreme. Vooral de spullen van Supreme gaan de laatste tijd hard; dat merk is een hype. Zelf heb ik er niet meer zoveel mee, maar het is wel relevant en dus verkoop ik het. Soms komen hier jonge gastjes langs die snel van hun Supreme-spullen af willen. Dat kunnen ze beter zelf online zetten, zeg ik dan. Daar verdienen ze meer aan. Ik ga met deze winkel niet voor het snelle geld. Het moet gewoon een van de beste winkels van Amsterdam worden, een instituut. Zoals Dover Street Market in Londen dat is.'
Heleen Hülsmann (54) van Salon Heleen Hülsmann
'Ik ben begonnen met het verkopen van mijn designerkleding nadat ik mijn eigen bedrijf had verkocht en in twee jaar tijd drie baby's kreeg. Ik werkte als agent in de reclamewereld en droeg veel representatieve kleding van exclusieve merken, zoals pakken van Joseph en Donna Karan en items van Dries Van Noten. Allemaal even prachtig, maar niet handig met drie kleine kinderen die knoeien en kotsen. Omdat er in Amsterdam een jaar of zestien geleden amper plekken waren waar je als particulier terecht kon met tweedehands designerkleding, ben ik de verkoop zelf gaan organiseren. Vanaf dag één was dat een succes en het werd al vrij snel een bedrijf. Ik ben gewoon thuis begonnen. Twee keer per jaar maakte ik een kamer in huis helemaal leeg en hing die vol met kleding.
'Een paar jaar heb ik een salon op afspraak gehad en sinds vorig jaar heb ik een eigen winkel. Ik zie het als mijn missie om designerkleding bereikbaar te maken voor mensen die het normaal niet kopen. Het is geweldig om te zien wat de juiste kleding met mensen kan doen. Zelf ben ik een enorme modeliefhebber, altijd al geweest. Als tiener ging al mijn geld al naar kleding en nu nog koop ik aan het begin van elk seizoen een paar stukken die ik per se wil hebben.
'Ik heb me toegelegd op kleding uit recente collecties; het merendeel dat hier hangt is niet ouder dan vijf jaar. De meeste inbreng krijg ik net na de sale: dan doen veel mensen miskopen omdat ze zich laten verleiden door een relatief lage prijs. Maar we stylen alles zo dat het nieuw lijkt.'
