Val bevat magische beelden, versterkt door een uitgekiend lichtspel ★★★★☆

Eén keer gilt een toeschouwer. Een performer valt toch de orkestbak in, nadat hij blind, achterwaarts schuifelend de podiumrand heeft afgetast. Dat 3 meter lager een matras voor demping zorgt, vermoeden we, maar we zien het niet. Het is die duik die even de adem beneemt. Later storten alle performers (twee vrouwen, drie mannen) zich meermaals in het donkere gat, in telkens andere houdingen. Hun lijven vangen de klappen op, maar ook dat horen we niet. Daardoor duurt hun val eindeloos.

Bovendien zijn ze bij aanvang van Val hoger dan hoog begonnen. Als vallende engelen tuimelen ze traag in één kolom licht naar beneden, de hemel uitgegooid, door de nok van het theaterdak. Bij een vrouw druipt de was nog van haar lichaam, gesmolten ‘door de dampkring’. Zelfs de hoboïst van het rietkwintet Calefax bespeelt zijn instrument in de hoogte, draaiend aan een tuigje. Een magisch gezicht, versterkt door het uitgekiende lichtspel van spaarzame spots en oneindig lijkend donker (de scenografie is van Theun Mosk).

Theatermaker Boukje Schweigman creëert dit keer in de grote theaterzaal een pure ‘Bouk’: een hypergeconcentreerd, sober universum met focus op één beweging. Na de draai, wervel, zweep en hoek, nu de val. De vijf performers krijgen ruggesteun van vijf musici: de ervaren blazers van het rietkwintet Calefax. In vijf nissen van licht worden ook zij prachtig uit het duister gesneden, tikkend op hun hobo, klarinet, saxofoon, basklarinet en fagot. Bij aanvang klimmen fluittonen de ijle hoogte in en brommen bassen lager en lager, om ruimte te creëren in je gehoor. Wat wel wennen is: de nieuwe compositie van Yannis Kyriakides, in de stijl van de Haagse School van Louis Andriessen, neemt flink wat ruimte in. Hierdoor kunnen associaties minder vrij dwalen; dat maakte eerder werk van Schweigman juist zo ongrijpbaar en spiritueel.

_{Gijs Groenteman gaat in onze illustere archiefkast in gesprek met mensen die hem hebben verwonderd. Rapper Pepijn Lanen, schrijver Paulien Cornelisse en kunsthandelaar Jan Six passeerden al de revue.}