Twee Volkskrantredacteuren genomineerd voor popjournalistiekprijs
De jury van de Jip Golsteijn Journalistiekprijs 2016 heeft vijf genomineerden bekendgemaakt. Onder hen zijn Volkskrantredacteuren Robert van Gijssel en John Schoorl. Op 22 februari wordt de prijs voor popjournalistiek uitgereikt.
Andere genomineerden zijn Rutger Vahl, Leendert van der Valk en Sander Pleij.
De prijs wordt eens in de twee jaar uitgereikt en richt zich op popjournalistiek: film, literatuur en muziek. De winnaar krijgt een oorkonde en een geldbedrag van 2.500 euro. De laatste keer, in 2014, was Frank Provoost de gelukkige. De bekroning is vernoemd naar de journalist Jip Golsteijn, die van 1968 tot zijn overlijden in 2002 vele popproducties schreef. Hij interviewde duizenden popsterren, acteurs, schrijvers en regisseurs.
Robert van Gijssel - Waiting on a band
Robert van Gijssel is genomineerd voor zijn interview met Keith Richards, dat hij zelf introduceert als 'de droom van iedere popjournalist' (16 september 2015).
'Wat in elk geval is toegestaan: op Keith Richards het etiketje larger than life plakken. Als dat cliché voor iemand opgaat, dan toch voor Keith Richards. Het medische mirakel dat - ook volgens hemzelf- al drie keer dood had moeten zijn. Afgrijselijk rolmodel voor bezorgde ouders en het wereldwijde artsenvak, omdat de heer Richards (71) bewijst dat je met ontstellend veel drank en drugs toch een best respectabele leeftijd kunt bereiken.
'En er ook de moed in kunt houden, zoals blijkt in kamer 332: 'Yeah, I'm doing fine. Splendid, actually!' Gevolgd door dat typische Keith Richards-lachje, waarin behalve veel lol om zichzelf ook nog altijd een hartelijk fuck you naar de wereld zit opgesloten: 'Hè hè hè.'
John Schoorl - Een anaal reisverhaal
John Schoorl krijgt de nominatie voor zijn interview met De Jeugd van Tegenwoordig. Althans, met Vjeze Fur en Willie Wartaal, Faberyayo was er niet bij.
Samen met de twee rappers en fotograaf Marie Wanders maakte hij een uitje naar de Anale Driehoek in België: eerst naar Reet, dan naar Aartselaar, en dan Kontich. 'Is er eigenlijk nog een voorkeur, in de Anale Driehoek? Freddy zou het een goed idee vinden als we van buiten naar binnen werken.'
'Willie is dan iemand die rapt en iets met drugs en vrouwen en Freddy is een soort clown. Willie denkt niet aan een imago omdat het niet hoeft, zo van dat is juist goed voor je imago. Hij hoeft zichzelf niet terug te zien in een praatprogramma als Pauw om te praten hoe het is als Nederlandse hiphopper om naar een televisieserie over Amerikaanse hiphoppers te kijken. Freddy zegt: wat is Pauw?'
'Omdat je toch overal spijt van krijgt, is er een stop. Willie ontbijt met kip nuggets met toch echt wel gore barbecuesaus, neemt een hap van een te zoute McKroket, en zegt dat-ie tegenwoordig het zuur krijgt van de McDonald's. Maar hier is het hem allemaal om te doen, de McFlurry Lion, het ijs van de Mac, in een beker vol, en hij neemt triomfantelijk een hap. NICE. Dit is echt next level.'