THRILLERS

Zedendelicten

Hersenchirurg Gemma Dogen wordt dood aangetroffen op haar kamer in het Mid-Manhattan Medical Center. Doodgestoken en vermoedelijk verkracht. De Ice Lady leidde een geïsoleerd bestaan: gescheiden, weinig vrienden, helemaal opgaand in haar werk. Wanneer de politie met een stofkam door het ziekenhuis gaat, blijken zich in de ondergrondse ruimten tal van zwervers op te houden, die aanvankelijk het spoor naar de moordenaar danig vertroebelen.

Net als in haar eersteling bewandelt Fairstein weer tal van omwegen. Zo maken Cooper en Chapman een uitstapje naar Engeland, wat het verhaal onnodig oprekt. Ook Coopers huiselijke leven wordt weer uitvoerig uitgeplozen. Desondanks schreef Fairstein een volwaardige thriller met sympathieke hoofdpersonen, een grappige running gag en een acceptabele plot. En de boodschap is niet mis te verstaan: zedendelicten zijn een groot en desondanks onderschat kwaad in deze maatschappij, dat nog steeds te vaak ongestraft blijft.

Frans van Schoonderwalt

Bijlmerramp

Dat Tomas Ross het onderwerp een keer zou oppakken, lag voor de hand. Maar gaandeweg begonnen zijn trouwe lezers zich af te vragen: 'Wanneer komt hij er nou eindelijk mee, met die thriller over de Bijlmerramp?'

Het is oktober 1997 geworden, precies vijf jaar nadat een vracht-Boeing van El Al was neergestort op de Bijlmerflats Kruitberg en Groeneveen. Ross had het liever anders gezien. Zó dicht bij de jaarlijkse herdenking van die ramp had hij niet willen verschijnen. Maar ja. . . de uitgever.

De Bijlmerramp vormt de intrigerende achtergrond voor De vlucht van de 4de oktober (Fontein; ¿ 29,90). Het is een van Ross' betere boeken geworden. Beter in elk geval - pakkender ook - dan Koerier voor Sarajevo, waarmee hij vorig jaar de Gouden Strop verdiende. Waar dat verschil precies in zit, valt moeilijk te zeggen. Misschien in het gegeven dat de schrijver weer lekker dicht bij huis is gebleven: de Bijlmermeer, Den Haag, Paramaribo (gek dat je als lezer Paramaribo als 'dicht bij huis' ervaart, maar het is wél zo).

Er is meer. Alles waarin Ross inmiddels een meester is geworden, is in zijn jongste thriller aanwezig: het complot-in-het-complot, de soepele vervlechting van verschillende verhaallijnen en de verwerking van de actueelste ontwikkelingen.

In De vlucht van de 4de oktober gaat het verhaal verder waar het in de werkelijkheid blijft steken. Daar waar de Nederlandse burger over de Bijlmerramp wordt opgezadeld met onverklaarbaarheden en ongeloofwaardigheden, vult Ross in en aan. En dan blijkt alles ineens wél verklaarbaar. En zo hoort het.

Er valt ook wel wat negatiefs over het boek te zeggen. Een 'bekentenis op het sterfbed' zou Ross beneden zijn waardigheid moeten achten. En dan weer die slordigheden: niet kloppende Schiphol-banen, onnodig geschuif in de tijd met het radioverkeer tussen bemanning en verkeersleiding, een verkeerd gespelde naam. Tijdnood? Een te zware productiedruk? Het heeft er veel van weg.

Maar dat zijn bijzaken. De hoofdzaak is dat Ross een thriller heeft afgeleverd waarover zijn fans na lezing zullen zeggen: 'Tomas, zo kennen we je weer'

Pierre Heijboer

Vertaald:

- Hocus van Jan Burke is het vijfde deel in de Kelly-serie. Ditmaal wordt de man van journaliste Irene Kelly, rechercheur Harriman, ontvoerd. Voor het eerst ontbreekt de naam Irene in de titel (Meulenhoff; ¿ 39,90).

- Stephen Hunter laat in Nachtzicht (Black Light) een voormalige scherpschutter, in gezelschap van een journalist, op zoek gaan naar de moordenaars van zijn vader, veertig jaar terug (Luitingh-Sijthoff; ¿ 39,90).

- Poema-pocket werkt aan een eerherstel van Patricia Wentworth, tijdgenote van Agatha Christie. De eerste vier titels zijn Onschuldig veroordeeld? (The Case is Closed), Danseres als moordwapen (Miss Silver Intervenes), De vier sleutels (The Key) en De vloek van de pelgrims (Pilgrim's Rest) (Luitingh-Sijthoff; ¿ 12,50 per stuk).

- De laatste Sherlock Holmes van Michael Dibdin is al negentien jaar oud, maar nog onveranderd amusant. Een pastiche over Engelands beroemdste speurder, maar dan wel een met spanning (De Arbeiderspers; ¿ 34,90).