Theaterproducent en mannetjesmaker ‘Japie Mosterd’ had met iedereen in het wereldje een persoonlijke band

Eigenlijk was Jacques Senf een handelsreiziger in theater. Zoals Willy Loman in Arthur Millers beroemde toneelstuk Dood van een handelsreiziger ook een handelsreiziger was. Langs de deuren van de klanten gaan en proberen je spullen te verkopen. In het geval van Jacques Senf was dat een koffer vol theater. Met Loman liep het niet goed af, Jacques Senf daarentegen werd de grondlegger van een groot en florerend theaterbedrijf: Senf Theaterpartners. Woensdag is hij op 72-jarige leeftijd in zijn woonplaats Maasland overleden. Hij leed al lange tijd aan diabetes en nadat hij een been gebroken had, eerder dit jaar, kwamen daar allerlei complicaties bij.

In 2009 trok hij zich terug uit de dagelijkse leiding van het bedrijf, maar hij bezocht nog steeds veel voorstellingen en bedacht plannen voor toekomstige producties. Senf Theaterpartners wordt nu geleid door Matthijs Bongertman en Chris Bergwerff.

Persoonlijk

Er is geen schouwburg, concertzaal of theater in Nederland dat geen zaken heeft gedaan met Senf. Tientallen jaren lang kwam hij langs met zijn aanbod – van Tineke Schouten tot Mini & Maxi. Met veel theaterdirecteuren en programmeurs bouwde hij een persoonlijke band op. Regelmatig organiseerde hij meerdaagse bijeenkomsten om met mensen uit het vak te brainstormen over de toekomst van het theater en over welke voorstellingen gemaakt moesten worden.

Jacques Senf begon zijn loopbaan op zijn 17de, als loopjongen bij The Golden Earrings (toen nog met een s). Hij klom op tot manager van de band en veranderde zijn naam op verzoek van George Kooymans van Jaap in Jacques (in theaterkringen werd hij overigens liefkozend ook wel Japie Mosterd genoemd). In Scheveningen richtte hij de destijds befaamde beatclub Club 192 op. Vanaf 1969 nam hij de productie van theater op zich en begon hij zijn eigen impresariaat. Zo haalde hij in die tijd ook The Who naar Nederland.

Vier telefoons tegelijk

Senf was een workaholic: soms zat hij met vier telefoons tegelijk vanuit zijn kantoor te bellen. Zijn smaak was ruim: ‘Ik heb geen last van smaak, ik hou van Heintje, Mozart en van Dirk Tanghe’, luidde zijn adagium. Het bedrijf groeide gestaag; van kleine theaterzaaltjes tot een impresariaat dat alle podia van Nederland en Vlaanderen bespeelde. Artiesten en acteurs die door Senf werden vertegenwoordigd, waren onder meer Frans Halsema, Josephine van Gasteren en John Lanting (met zijn Theater van de Lach), Tineke Schouten, Anne Wil Blankers, Rob de Nijs en Boudewijn de Groot.

Daarnaast verkocht Senf de musicals van Joop van den Ende, Albert Verlinde’s V&V Entertainment en veel anderen. Eigen toneelproducties waren onder meer Wilhelmina, Je Maintiendrai (met Anne-Wil Blankers) en Annie M.G. – de dochter van de dominee. Senf begon in 1991 met de Nationale Theaterkassa, een landelijk bespreekbureau voor theater en concerten. Voor nieuw en jong talent werd in 1998 De Bogen Theaterproducties opgericht, waarmee onder anderen De Ashton Brothers, Ali B. en Van der Laan & Woe werden geïntroduceerd.

Uit de put

Jacques Senf was behalve mannetjesmaker ook mentor. Zo haalde hij de befaamde Vlaamse theatermaker Dirk Tanghe naar Nederland en steunde hem in zware tijden; soms reed hij midden in de nacht naar Gent om Tanghe uit de put te halen. Een jonge acteur en regisseur als Servé Hermans, nu intussen artistiek leider van Toneelgroep Maastricht, kon eveneens op zijn steun rekenen. Ook het gesubsidieerde theater wist hem te vinden, eerst het Noord Nederlands Toneel en later Het Nationale Theater in Den Haag, dat zijn reisproducties via Senf aanbiedt.

Op dit moment is Senf Theaterpartners het grootste Nederlandse impresariaat; het vertegenwoordigt meer dan vijftig producenten, gezelschappen en artiesten. Op het Gala van het Nederlandse Theater ontving Matthijs Bongertman dit jaar de Prosceniumprijs. Vooral vanwege het steeds groter worden aantal eigen producties, die een goede aanvulling vormen op het toneelaanbod. Senf Theatepartners produceerde recentelijk onder meer De Vader (met Hans Croiset en Johanna ter Steege) en momenteel stukken als Judas en binnenkort De Waarheid.

Op zijn ziekbed, thuis verzorgd door zijn vrouw Barry, ontving Jacques Senf de afgelopen weken veel collega’s en artiesten uit het vak. Het was zijn wens om persoonlijk afscheid van hen te nemen. En praten over het vak deed hij het liefst.