Theaterfestival De Parade opent sterk met innemende kinderdromen en een lichamelijke tour de force (****)

Je vinger in het stopcontact steken om te zien of je aangaat, nachtelijke uitstapjes maken, gevaarlijke klimpartijen, een ritje op de hond; niets is te gek voor de broer uit Herinneringen aan mijn broer. Wat die al niet kon – de dapperste, stoerste dingen die een jongetje zich maar kan wensen van een zes jaar oudere broer.

Wie dat heel mooi kan opschrijven is Toon Tellegen. En wie dat hartverwarmend voor het Paradevoetlicht kunnen brengen, dat zijn Thomas, Sacha en Jos. Al eerder werkten deze drie makers met een tekst van Tellegen op het reizende theaterfestival, onder meer over een vader die ook een behoorlijk verbazende figuur bleek. Tellegen benaderde het trio nu voor een theaterbewerking van zijn nieuwe boek, De seringenboom – Herinneringen aan mijn broer. Daarmee zijn ze te zien op de Utrechtse editie van De Parade, die dit weekeinde opende. Daarna volgt De Parade in Amsterdam, en vervolgens een tournee langs een aantal theaters.

Herinneringen aan mijn broer is een innemende en intieme voorstelling over (kinder-) dromen, solidariteit, fantasie en afscheid. De drie spelers wisselen elkaar vloeiend af; nu eens vertelt de één wat, dan speelt de ander een stukje en valt even later de derde in. Het decor is mooi in kleine details opgedeeld en wordt stukje bij beetje naar voren geschoven: een schilderijtje hier, een muur met een leiding, een stopcontact tegen een vergeeld behangetje, een raam in de regen.

En geleidelijk voel je dat de tijd komt om afscheid te nemen van een broer van wie iedereen zei dat het niet goed met hem zou aflopen – maar die helemaal niet wílde aflopen.

Even verderop staat in de Theatertoren de performance The Place to Be, een afstudeervoorstelling van studenten van de mime-opleiding Amsterdam. Ze toeren al een tijdje op bescheiden schaal rond en het is goed om ze ook hier te hebben, want het is een tour de force die deze mimers hun publiek bieden.

Twee jongens pakken elkaar op en halen elkaar neer in een indrukwekkende lichamelijke confrontatie, die afwisselend teder en agressief is. Je bedenkt van alles bij hun relatie – soms een zieke en zijn verzorger, of gewoon een stel machomannetjes, een duo dat elkaar tart tot het uiterste, een rituele dans – feit is dat wat die mannen kunnen en doen met die lijven veelal adembenemend is.

_{Herinneringen aan mijn broer (****)
Spel: Thomas van Ouwerkerk, Sacha Muller en Jos Nargy.}

_{The Place to Be (****)
Door Performancegroep Rotor.}

_{De Parade, Moreelse Park, Utrecht. Hier t/m 31/7. Beide voorstellingen reizen door naar De Parade in Amsterdam.}