reportage
‘The Idol’: tv-hit van deze zomer of een slonzig uitgevoerde viezemannenfantasie?
Toen de opnamen voor The Idol al grotendeels klaar waren, stapte regisseur Amy Seimetz op. Een groepje mannelijke makers maakte er vervolgens iets heel anders van. Op Cannes is de pers niet bepaald mild over het ‘grensoverschrijdende’ eindresultaat.
Een opgestapte regisseur, chaos op de set, stevige vermoedens dat een gelaagd verhaal over de keerzijde van roem is getransformeerd tot een platgeslagen seksfantasie: de controverse die aan de première van HBO-miniserie The Idol voorafging loog er niet om. Op het filmfestival van Cannes kan deze week alvast worden gekeken naar de eerste twee afleveringen van het zesdelige geesteskind van Euphoria-bedenker Sam Levinson en deeltijdacteur Abel Tesfaye, beter bekend als stermuzikant The Weeknd. Dat blijkt een geschikt podium om de ophefmachine zijn werk te laten doen.
De serie gaat er vanaf de eerste scène met gestrekt been in. De Britney Spears-achtige popster Jocelyn, gespeeld door Lily-Rose Depp, is daarin het middelpunt van een weinig verhullende fotosessie. Een intimiteitscoördinator grijpt in: er zijn meerdere specifieke onderdelen van Jocelyns borsten die wél op beeld mogen worden vastgelegd, zegt hij, maar zoals de fotograaf nu bezig is wordt de naaktheidsclausule in Jocelyns contract geschonden. Jocelyn maalt niet om de overtreding. Haar lichaam, haar foto’s, toch? In dat geval moeten de regels worden aangepast, stelt de coördinator. Duurt wel 48 uur.
In de tweede scène van The Idol wordt de intimiteitscoördinator door de bullebakkerige manager van Jocelyn opgesloten op het toilet. En tegen het eind van de eerste aflevering papt Jocelyn aan met een griezelige en gelikte cultleider (Tesfaye) die een soort seksuele ontwaking bij haar tracht te bewerkstelligen, met als doel haar beter te leren zingen.
Slonzige flop
De eerste reacties van de internationale filmpers in Cannes zijn weinig zachtzinnig. The Idol is een ‘slonzige flop’ (The Telegraph) en ‘viezemannenfantasie’ (Variety), die ‘zo hard probeert grensoverschrijdend te zijn dat het regressief wordt’ (The Hollywood Reporter).
Vraag op de persconferentie aan hoofdrolspeler Depp, de 23-jarige dochter van acteur Johnny: zit die intimiteitscoördinator van haar personage nog steeds op het toilet? Depp laat de plaagstoot onbeantwoord. De toon is gezet.
Het rumoer rond The Idol begon vorig jaar april. Terwijl de opnamen al grotendeels waren voltooid, stapte regisseur Amy Seimetz op. De officiële lezing: bedenkers Levinson, Tesfaye en voormalig nachtclubuitbater Reza Fahim wilden de serie in een ‘nieuwe creatieve richting’ sturen. Twee maanden geleden bood tijdschrift Rolling Stone in een lijvig artikel een blik achter de schermen. Onder regie van Seimetz zou het ‘vrouwelijk perspectief’ volgens Tesfaye te veel de overhand hebben gekregen, een uitspraak die hij later weer ontkende. Levinson nam de regie over en bewerkte het verhaal grondig. Een anonieme productiemedewerker spreekt in het stuk over een ‘verandering van satire in hetgeen waarover satire werd bedreven’. Een andere bron: ‘Wat een verhaal was over de persoonlijke seksuele ontdekkingstocht van een vrouw, werd het verhaal van een man die haar misbruikt terwijl zij dat geweldig vindt.’
In Cannes roemt Depp haar samenwerking met regisseur Levinson juist: ‘Dat artikel in Rolling Stone heeft niets te maken met mijn ervaringen op de set.’ Over de verlekkerd gefilmde seksscènes: ‘De naaktheid van mijn personage weerspiegelt de naaktheid die we op emotioneel niveau krijgen te zien.’
Britney Spears
We moeten van bedenker en regisseur Sam Levinson in ieder geval aannemen dat The Idol níét het verhaal vertelt van Britney Spears, ook al wordt de vergelijking met Spears in de serie letterlijk gemaakt. ‘Ik ben een kind van de jaren negentig. Britney Spears is een van de grootste popsterren van mijn tijd. Maar dit is niet het verhaal van een specifieke popster. The Idol laat zien hoe de wereld naar popsterren kijkt en hoeveel hierdoor op de schouders van één persoon belandt. Het zorgt voor héél veel druk als je voortdurend iemand moet zijn die je alleen in de ogen van anderen bent.’
Hoe hij ervoor zorgde dat de seksscènes in The Idol niet te ver gingen? ‘Als je iets maakt dat revolutionair kan zijn gáát het soms te ver.’
Samenvattend: ‘Het is ons niet ontgaan dat we iets provocatiefs hebben gemaakt. Toen mijn vrouw het Rolling Stone-artikel voorlas, zei ik: volgens mij wordt dit de grootste tv-serie van de zomer.’
The Idol is vanaf 5 juni te zien op HBO Max.