The Good Terrorist verdrinkt in onuitgewerkte opzetjes ★★☆☆☆

Documentairemaker Robert Oey (De missie, De leugen) had meer veroordeelde terroristen willen spreken voor zijn film over radicalisering en deradicalisering, maar alleen Jason W., lid van de Hofstadgroep en inmiddels weer op vrije voeten, wilde uitgebreid worden geïnterviewd. Dat levert weliswaar een interessant portret op van de spraakzame, kwikzilverachtige W. (die onherkenbaar in beeld verschijnt), maar Oey kon of wilde zijn oorspronkelijke plan niet loslaten, waardoor The Good Terrorist allerlei opzetjes bevat die niet verder worden uitgewerkt. Ook de vele deskundigen die aan het woord komen, weten geen lijn aan te brengen in het verhaal. Reageert Nederland hysterisch op terroristen van eigen bodem, met buitensporige maatregelen tot gevolg, of komen zij er juist te makkelijk vanaf?

Het is niet erg als een documentaire meer vragen oproept dan hij weet te beantwoorden, maar in een zo zorgvuldig vormgegeven en ogenschijnlijk goed doordachte film als The Good Terrorist wekt het veel frustratie op.

_{Gijs Groenteman gaat in onze illustere archiefkast in gesprek met mensen die hem hebben verwonderd. Rapper Pepijn Lanen, schrijver Paulien Cornelisse en kunsthandelaar Jan Six passeerden al de revue.}