The end of the fucking world is de serie-variant van een punkplaat: korte liedjes voortgedreven door een soort woedende energie

Ik ben James, zegt een Brits jochie (Alex Lawther) met een intense starende blik, ik ben 17, en ik ben er vrij zeker van dat ik een psychopaat ben. Hij vertelt dat hij zich tot nu toe met het doden van dieren heeft beziggehouden (Bam! Overzicht van alle door James gedode dieren, keurig gerangschikt), maar dat hij aan de vooravond van zijn achttiende verjaardag het gevoel heeft dat hij toe is aan zijn eerste mens. En dat eerste slachtoffer zou wel eens Alyssa (Jessica Barden) kunnen zijn, een medescholier die als een donderslag bij heldere hemel in het leven van James verschijnt. Alles komt in de eerste minuten in beweging op een manier die doet denken aan de vroege Tarantino, maar zijn oorsprong vindt in de oorspronkelijke strip van Charles Forsman uit 2013.

Na al dat eindeloze gebinge van series die een serieuze hap uit je leven nemen is The end of the fucking world de serie-variant van een punkplaat: korte puntige liedjes voortgedreven door een soort woedende energie. Acht keer twintig minuten, met in elke aflevering een lach, een traan, een mokerslag.

Die dreun wordt dan meestal uitgedeeld door Jessica Barden, een 25-jarige actrice die overtuigend voor een tiener kan doorgaan en hier een imponerende puber fatale neerzet, op ramkoers met de wereld, maar ook, en volkomen overtuigend, de diep gekwetste dochter van haar waardeloze ouders.

The end of the fucking world begint weliswaar als een soort minderjarige versie van Natural born killers, als de twee op een, voorzichtig uitgedrukt, ondoordachte zoektocht naar de verloren vader van Alyssa gaan, op de hielen gezeten door twee vrouwelijke rechercheurs die hen willen spreken over het spoor van chaos en bloed dat ze achterlaten.

Maar de latere afleveringen zijn verrassend gevoelig. Er zit genoeg stilistische bravoure in, al was het maar dat Zuid-Engeland hier in beeld is gebracht alsof we naar een klassieke Amerikaanse road movie zitten te kijken, maar het gaat uiteindelijk over twee kids die liefde zoeken in een liefdeloze wereld.

En van Barden, die hier binnenwalst als ooit Scarlett Johansson in de stripverfilming Ghost World, gaan we veel meer horen.