Tatoeëerveteraan Errol Buwalda over het zetten van de perfecte tatoeage

'Op lichaamsdelen als de borst en rug werkt symmetrie of de suggestie van symmetrie goed. Maar het kan ook mooi of verrassend zijn om daar juist vierkant tegenin te gaan. Als je het maar met overtuiging doet, dat is de key van een goedgeplaatste tattoo.

'Houd daarbij rekening met het menselijk lichaam. Bij een sleutelbeen moet je geen gecompliceerde dingetjes zetten, die plek is heel moeilijk tatoeëerbaar. Als de naald bij het bot nét iets te diep gaat heb je meteen een blow out, dan loopt de inkt uit onder de huid.

'Zelf verwerk ik graag typisch westerse stijlen als art nouveau en barok in mijn tattoos. Liefst gecombineerd met de Japanse oerstijl in een modernere vormgeving. Zo zette ik recentelijk een Japanse pioenroos met een barokachtige krul erboven.

'Zonder goed materiaal geen goede tatoeage. Vooral bij coil machines, tatoeëermachines met spoeltjes erin, luistert de afstelling heel nauw. Loopt zo'n apparaat onregelmatig, dan krijgt de naald een onregelmatige slag. Daardoor beschadigt de huid meer en wordt het resultaat rommelig. En zit er een haakje in de naald, dan kun je die zo de prullenbak in knikkeren. Daar trek je de hele huid mee open.

'Werk rustig: draai kleine rondjes bij het invullen, wees consequent in je bewegingen. Als je gaat zitten beuken, dan geneest negen van de tien keer de huid niet goed.

'Een cruciaal verschil tussen goede en slechte tatoeëerders is communicatie. Sommigen hebben zoiets van: je ziet wel wat je krijgt. Maar we veranderen permanent iemands lichaam. Het is geen doek waarop je lekker gaat zitten schilderen. Als jij iets vormgeeft waar je klant weinig mee heeft, dan wordt het voor diegene lastig om het een eigen betekenis te geven.

'Regelmatig raad ik ideeën af. Voorbeeldje: man van middelbare leeftijd met slecht onderhouden huid wil een realistische afbeelding op zijn arm. Maar realisme is met al zijn finesses niet geschikt voor een rimpelige en verdroogde huid. Zo'n man adviseer ik iets te nemen met vollere outlines, waar genoeg ruimte tussen zit, zodat de rimpeligheid niet voor onduidelijkheden zorgt.

'Je kan ervoor kiezen om je tattoo na een jaar of tien, vijftien te verversen, maar ik vind het mooier als je ziet dat hij oud is. Zeker als hij op een bijzondere plek of door een bijzondere persoon is gezet, moet je er vanaf blijven. Dat is geschiedenis. Daar kun je iets moois omheen zetten, met een stukje respect ertussen, maar that's it.

'Uiteindelijk is een tatoeage zo goed als degene die hem draagt, vindt dat hij is. In mijn ogen kan hij technisch waardeloos zijn, maar voor de drager kan het, vanwege de symboliek of betekenis, toch de perfecte tattoo zijn.'