Strakke vertaling van Oscar Wildes gevangenisballade

‘Yet each man kills the thing he loves’. Deze schitterende regel klinkt als een soort mantra in Oscar Wildes De ballade van Reading Gaol. Het is een als vernuftige omkering verpakte verwijzing naar Shakespeares Merchant of Venice, waarin Bassanio aan Shylock vraagt: ‘Do all men kill the things they do not love?’

Wilde schreef zijn ballade nadat hij zelf twee jaar onder zware omstandigheden had doorgebracht in de gevangenis van Reading. ‘Gross indecency’ luidde het vonnis over een man wiens misdrijf alleen maar was dat hij van een andere man hield. De rauwe werkelijkheid van het gevang moet voor de estheet een schok zijn geweest. Toen hij probeerde zijn gevangeniservaringen te verwerken in deze ballade, stuitte hij op een moeilijkheid, waarin hij opnieuw vast kwam te zitten.

Is het mogelijk een aanklacht tegen de misstanden van het gevangeniswezen te verenigen met het esthetisch lichaam van een gedicht? Ja, luidde het antwoord na een lange worsteling. Maarten Asscher tekende voor de twaalfde (!), ditmaal strakke vertaling van dit opmerkelijke werkje van de Ierse schrijver. Een groots gedicht. (Geertjan de Vugt)