Sterke solonummers van de eenhoorn

Er arriveert een mysterieuze eenhoorn in het dorpje. En dat terwijl de dorpsbewoners zich niet konden voorstellen dat er iemand in hun saaie woonplaats was geïnteresseerd. Maar dan hebben ze buiten de aliens gerekend. De eenhoorn Buul, afkomstig van een andere planeet en pratend in een merkwaardig poëtisch taaltje, loopt over van liefde voor het dorp en ziet zelfs de schoonheid van de tuinhekjes van rijtjeswoningen. 'Die puntvolmaakte hekjes zijn het toppunt van genot', aldus Buul (Thomas Spijkerman) met een verlekkerde blik.

Welkom in het universum van Circus Treurdier, het jeugdige muziektheatercollectief dat sinds zijn oprichting in 2008 een originele stijl heeft ontwikkeld, die een mengvorm biedt van absurdistisch theater, veelzijdige muziek en altijd wel een acteur in een gek dierenpak. Ook op het vlak van de locaties weet Circus Treurdier zich te onderscheiden: vorige voorstellingen werden gespeeld in een cafésetting of als nachtmis, voor hun nieuwe show Spektakel X moet het publiek afreizen naar een tot theaterzaal omgebouwde studio in Amsterdam-Noord.

Surrealistische twist

Het decor bestaat uit twee rijtjeshuizen met daarnaast een bushokje waarin de muzikanten zijn ondergebracht. We zien hoe het dorpsleven zijn gangetje gaat: een kinderloos stel (Jan-Paul Buijs en Dorien van Gent) probeert met moeite hun relatie overeind te houden, terwijl een alleenstaande vader (Peter van Rooijen) en zijn puberdochter (Ellen Parren) in de problemen komen wanneer de dochter zwanger wordt. Wanneer er een hijgerige journalist komt posten in het dorpje worden kleine gebeurtenissen stevig opgehitst. Een domme misstap maakt van bewoner Jacco de pedofiel 'Jacco S.' en verandert zijn buurman in een getergde pedojager. Zelfs het publiek mag meedoen met de klopjacht, door etenswaren te gooien naar de personages.

Spektakel X zit vol met satirische scènes, die commentaar leveren op sensatiebeluste media en volkshysterie rond pedoseksualiteit. Dat zijn onderwerpen waar al veel over gezegd is, maar Circus Treurdier biedt een frisse benadering door het inzetten van hun handelsmerk: de surrealistische twist die continu op de loer ligt, en het kleinburgerlijke gedoe in een vervreemdend perspectief plaatst. Ook de vele sterke liedjes, in talloze muziekstijlen en altijd op hoog niveau gespeeld en gezongen, dragen hieraan bij. Vooral de krachtige falsetstem van Thomas Spijkerman, die klinkt in diverse solonummers van de eenhoorn, blijft ditmaal hangen.

Hoewel de voorstelling wat traag op gang komt, valt er uiteindelijk veel spektakel te beleven in dit dorpje waar ogenschijnlijk niets gebeurt. De journalisten en buitenaardse wezens onder ons wisten het allang: juist op dat soort plekken borrelt er van alles onder de oppervlakte.