Star Wars: The Clone Wars

In een ver verleden was George Lucas eigenaar van een briljante computeranimatiedivisie, die later onder de naam Pixar furore zou maken met films als Finding Nemo en Wall-E. Lucas, geestelijk vader van Star Wars, zag niets in computeranimatie en verkwanselde de afdeling aan multimiljonair Steve Jobs.

Met de oprichting van Lucasfilm Animation probeert Lucas zijn fout te herstellen. Star Wars: The Clone Wars is de eerste animatiefilm uit zijn nieuwe stal. Het verhaal draait om de matig interessante Kloonoorlogen, waarnaar werd verwezen in de eerdere Star Wars-afleveringen Revenge of the Sith en Attack of the Clones.

In The Clone Wars proberen Obi-Wan Kenobi en de immer chagrijnige Anakin Skywalker een alliantie te sluiten met Jabba de Hutt, wiens zoontje is ontvoerd door de Separatisten. Een nieuw karakter is de Jedi-pupil Ahsoka Tano, een betweterig meisje met grote blauwe ogen en een oranje huid.

Lucas schenkt zijn publiek oude wijn in nieuwe zakken. De computeranimatie – geïnspireerd door Japanse manga en de veertig jaar oude poppenserie Thunderbirds – ziet er aardig uit, maar de plot is ouderwets warrig. Een ongebreideld aantal gevechtscènes moet de vaart erin houden, maar roept vooral verveling op.

Van de gerenommeerde acteurs die te zien waren in de laatste drie delen van de Star Wars-serie verleenden slechts drie hun medewerking aan The Clone Wars. De overige stemmen worden ingesproken door vervangers, die er in een aantal gevallen een potje van maken. Yoda raffelt zijn teksten af, en Obi-Wan heeft een potsierlijk Engels accent, uitgesproken door een Amerikaan.

Jongens van een jaar of 9 zullen misschien plezier beleven aan dit nieuwe Star Wars-avontuur. Voor volwassenen – hardcore Star Wars-fanaten uitgezonderd – is het een galactische beproeving.