Sports Team maakt met Deep Down Happy een knallend neobritpopdebuut ★★★★☆

‘Rule Britannia’, ‘you’ll never walk alone’, ‘football’s coming home’ en meer van die chauvinistische kretologie? ‘It’s all just lies, lies, lies!’, blaffen Alex Rice en Rob Knaggs in Here’s the Thing. De titel verwijst naar de woorden waarmee pedante types hun gratuite conservatieve meninkjes doorgaans inleiden.

Hun band Sports Team sluit met Deep Down Happy aan in de inmiddels toch aardige rij van Britse (soms ook Ierse) gitaarbands die hun verbijstering over ‘post-Brexit Britain’ verpakken in vlammende postpunksongs. Shame, Idles, Fontaines D.C., noem ze maar op.

Sports Team rockt hard, blinkt uit in pakkende hooks en heeft in Alex Rice een songschrijver die zo scherp en geestig kan observeren als Eddie Argos van Art Brut een generatie geleden.

Wat je daarbij nog kunt optellen, is de tastbare ambitie van de groep: Rice wil met Sports Team naar Glastonbury en Knebworth. Hij wil zo groot worden als Oasis. Dat wordt lastig, maar zo groot als The Libertines of Arctic Monkeys? Wees niet verbaasd. Met Deep Down Happy schrijven ze, na wat sterke singles en ep’s, een knallend neobritpopdebuut op hun naam.

Dat we deze band niet binnenkort live kunnen zien in een dampende zaal doet gewoon pijn.