Serie Yellowjackets is een verslavende achtbaan ★★★★☆

Na de pilot van de tiendelige dramaserie Yellowjackets, een van de populairste Amerikaanse series van het afgelopen jaar, waarvan de makers verhaallijnen voor maar liefst vijf seizoenen hebben uitgezet, schieten je talloze overeenkomsten met oudere films en series te binnen. Met Lost voorop, die eindeloze fantas/dramaserie die opende met een vliegramp die onze personages laat stranden op een onbewoond (nou ja) eiland.

Yellowjackets gaat over een succesvol meisjesschoolvoetbalteam uit New Jersey dat op weg naar de landelijke finale in Seattle in de wildernis van Canada neerstort, inderdaad net als het echt bestaande jongensrugbyteam uit Uruguay dat ooit in de Andes neerstortte (sterk verfilmd in Alive uit 1993).

Op papier lijkt het ook een beetje op een scenariospelletje: wat gebeurt er als je een Lord of the Flies-situatie neerzet, met in plaats van een groep Engelse schooljongens een gezelschap van Amerikaanse tienermeisjes, een hele roedel mean girls in de wildernis.

Het verhaal van Yellowjackets wordt langs een dubbele tijdlijn verteld. We volgen vier vrouwen in het heden (geweldige rollen van onder anderen Juliette Lewis, Tawny Cypress, Christina Ricci en vooral Melanie Lynskey) die worden achtervolgd door traumatische gebeurtenissen van vijfentwintig jaar eerder, toen ze 19 maanden in de wildernis moesten zien te overleven. Over wat er precies is voorgevallen hebben ze besloten te zwijgen, al wordt snel duidelijk dat ze heel wat te verbergen hebben.

De tweede lijn speelt zich af in 1996, voor en na de vliegtuigcrash, een klassiek overlevingsdrama, dat al snel trekken van pure horror begint te krijgen. Al was het maar omdat in de eerste aflevering een mysterieuze scène zit die een schaduw werpt over het hele eerste seizoen, en daar voorbij: een gruwelijk tafereel, waarin we ogenschijnlijk getuige zijn van kannibalisme door een stel in dierenhuiden gehulde personages. Voer voor onlinefans, die deze korte scène inmiddels al aan uitvoerige exegese aan het onderwerpen zijn. Alsof de dagen van Lost zijn teruggekeerd.

Wat om te beginnen overtuigt, is de dubbele rolbezetting waarbij de personages als tiener en als volwassene te zien zijn. Vooral in de centrale rol van Shauna (met Melanie Lynsky en Sophie Nélisse) pakt dat wonderbaarlijk overtuigend uit. De overlevenden in het heden hebben hun eigen zorgen. Taissa (Tawny Cypress en Jasmin Savoy Brown) wil het staatsbestuur in en heeft er alle belang bij dat haar geheimen verborgen blijven. Maar iemand heeft de groep van overlevenden op de korrel en probeert ze te chanteren.

Het zou een puinhoop moeten zijn, met de heen en weer springende tijdlijnen en de wilde mix van genres, maar het werkt allemaal wonderbaarlijk goed, ook op dramatisch gebied. Waarbij we de gebeurtenissen in de wildernis zonder problemen ook kunnen beschouwen als een metafoor van de trauma's uit onze jeugd, die we de rest van ons leven met ons meedragen.

Melanie Lynskey, die als tiener doorbrak naast Kate Winslet in Heavenly Creatures van Peter Jackson (1994), speelt hier de rol van haar leven en werd door Amerikaanse critici bekroond als beste actrice in een televisiedrama. Waarmee indirect ook de serieuze ondertoon van deze verslavende genre-achtbaan werd erkend.