Schoonheid om schoonheid dreigt Kerstcircus te nekken
Vier weken per jaar wordt Carré gebruikt waarvoor het ruim een eeuw geleden is gebouwd: voor circus met trapezeacts, krachtpatsers, clowns en dieren....
De vijftiende aflevering van het Wereldkerstcircus gaat over de millenniumgrens heen, en moest dus nóg een beetje specialer worden. Dat is gelukt met het vrolijke olifantenaffiche van Karel Appel, ofschoon de olifanten dit keer niet tot de deelnemers van het internationale gezelschap behoren.
Tijgers zijn er wel, en hun nummer is bijzonder: Frédy Knie laat de beesten gracieus haasje over springen. Bijzonder is ook de Canadese clown Denis Lacombe, die afkomstig is uit het Cirque du Soleil. Nadat hij eerst ruzie heeft gemaakt met tientallen meters bladmuziek klimt hij op het dirigentenpodium om daar als een bezetene te keer te gaan.
Maar deze editie brengt ook teleurstellingen met zich mee. Na een paar jaar voltreffers met de repriseclowns in Carré is het dit keer behelpen met de Zwitser Pieric. Lieve ogen heeft hij, maar ook een schrijnend tekort aan het soort humor dat geschikt is voor de drie generaties die het circus doorgaans bezoeken.
Ook de met veel bombarie aangekondige 'ode aan Carmen' door Mary-José Knie en haar Andalusische hengst is een matte vertoning. Knap, om het beest met minimale aanwijzingen te laten 'dansen'. Maar wel dodelijk saai.
Het zijn incidentele missers. Daarnaast dreigt misschien een echt gevaar voor het klassieke circus, waar Carré het trotse symbool van is. Sommige acts lijken het slachtoffer te worden van de angst om de concurrentiestrijd met het theatercircus, zoals Cirque du Soleil, te verliezen. Steeds meer energie wordt er gestoken in theatrale schoonheid, en dat pakt lang niet altijd goed uit.
Zo kruipt de acrobatiek van Igor Boitsov en zijn groep, die capriolen uithaalt op de buigzame Russische stang, dicht naar het klassieke ballet. De driedubbele salto's zijn er niet minder spectaculair om, maar de act krijgt door de ernstige gezichten, de wufte pakjes, de gestileerde danspasjes en dito armbewegingen een overdreven verheven sfeer, die niet bij het circus past.
Ook de Noord-Koreanen vallen om dezelfde reden dit jaar wat tegen. Uit die hoek komt gewoonlijk zeer risicovolle luchtacrobatiek. Nu heeft men gekozen voor een veredeld bungee-jumpnummer. De dames vliegen aan elastieken draden door de lucht en voeren een perfect getimed luchtballet uit. Esthetisch verantwoord, maar weinig enerverend. Bij het kijken naar circus hoort de strot regelmatig te zijn dichtgeknepen door plaatsvervangende angst. Dat gebeurt in deze, misschien wel te mooie, aflevering van het Wereldkerstcircus te weinig.
Patrick van den Hanenberg
