Rudi Fuchs terug in Stedelijk
Het is niet de eerste naam waar je aan denkt bij de presentatie van het toekomstige tentoonstellingsprogramma van het Stedelijk Museum in Amsterdam.
Rudi Fuchs.
De oud-directeur vertrok in 2003 met onmin uit het Stedelijk. Vanwege bouwperikelen. Vanwege een onderzoek naar 'slordigheden' met de invoerrechten van vijf kunstwerken van Karel Appel. En vanwege de kritiek dat Fuchs niet het meest vooruitstrevende beleid had gevoerd dat je mag verwachten van een 'cutting edge-museum'.
En toch geeft Stedelijk-directeur Beatrix Ruf Fuchs een prominente plek in het museumprogramma dat zij woensdag presenteerde. Haar oud-collega stelt de tentoonstelling Dwars gezelschap samen, die een 'enscenering' moet worden met werk uit de collecties van de Nederlandse musea waar Fuchs werkzaam was: het Stedelijk, Gemeentemuseum Den Haag en Van Abbemuseum in Eindhoven. Het overzicht, dat volgend jaar mei zal openen, zal volgens Ruf een beeld geven van de Collectie Nederland die nooit helemaal van de grond gekomen is, maar waarvan Fuchs een warm pleitbezorger was.
Waarom Fuchs?
Ruf wil graag eerst Fuchs naar de collectie laten kijken, voordat zij daar zelf mee aan de slag gaat. 'Hij heeft opmerkelijk opstellingen gemaakt, zoals de Coupletten-tentoonstellingen.' Dat de terugkeer van de oud-directeur in het Stedelijk een goedmakertje is voor het desastreus verlopen afscheid, ontkent de huidige directeur. 'Het heeft er niets mee te maken. Ik verwacht overigens een nieuwe benadering van hem, omdat hij nu bevrijd is van de institutionele omgeving waarin hij destijds werkte.'
De opmerkelijke terugkomst van Fuchs is wel tekenend voor de aandacht voor het verleden in het aanstaande 1,5-jaarsprogramma. Er komen tentoonstellingen over 'Wonen in de Amsterdamse School', over de jaren-zestig-conceptualistengoeroe Seth Siegenlaub en de Franse kunstenaar Jean Tinguely. In najaar 2016 komt er ook een hedendaagse variant op de tentoonstelling die Tinguely in 1962 in het Stedelijk organiseerde: Dylaby.
Natuurlijk, er komt ook een serie van solotentoonstellingen van hedendaagse kunstenaars, onder wie Cally Spooner, Saskia Noor van Imhoff en Isa Genzken. En een museum voor klassiek moderne én hedendaagse kunst moet tegenwoordig breed programmeren. Met blockbusters voor een groot publiek en kleine presentaties van onbekend talent voor de fijnproevers.
Toch lijkt het verleden voor het Stedelijk een doorslaggevender uitgangspunt te zijn dan de ongewisse toekomst. Wellicht niet zo vreemd voor een museumdirecteur die zegt dat ze 'de toekomst wil zien door het verleden te bestuderen'.
