Ralph van Raat speelt Rzewski met ogenschijnlijk gemak
De Amerikaan Frederic Rzewski kan beschouwd worden als de 20ste-eeuwse Chopin, zo veel affiniteit heeft hij met de sonoriteit van de piano. Intussen is hij een fantastische vermommingskunstenaar, die van het ene muzikale jasje in het andere duikt.
Zo heeft de opening van zijn Four Pieces uit 1977 een modernistische dissonantiegraad die er niet om liegt, maar toch maakt die plaats voor welluidendheid en poëzie. Later in het werk komt het centrale thema terug in zijn eigenlijke, Zuid-Amerikaanse kostuum.
Pianist Ralph van Raat, die al in eerdere opnamen heeft getoond grote voeling met het werk van Rzewski te hebben, belicht al die gedaanteverwisselingen met ogenschijnlijk gemak. Samen met het ensemble Lunapark heeft hij bovendien een plaatprimeur met het speciaal voor hen geschreven Hard Cuts, dat strakker in zijn polyfone gewaad zit.
