Rake zedenschets over Afrikaanse gelukszoekers
Het gevaarlijkste moment in de roman Zie de dromers van Imbolo Mbue (Kameroen, 1982): als de Kameroense hulp in de huishouding haar superrijke blanke werkgeefster brakend van alcohol en drugs aantreft. Een verboden aanblik, maar ze kan de vrouw ook niet aan haar lot overlaten. Ze snelt te hulp, maar maakt eerst met haar telefoon een foto. Voor het geval zij van iets de schuld krijgt.
De milieus van de twee gezinnen die in Mbue's boek de hoofdrol spelen, hadden nauwelijks verder uit elkaar kunnen liggen. Het perspectief ligt bij de Jonga's, immigranten uit Kameroen: zij mag voor verpleegkundige studeren, hij doet een bij voorbaat vrijwel kansloze poging een verblijfsvergunning te krijgen. Ze hebben een zoontje en wonen in een appartementje in Harlem. De Edwards' leven in luxe in Manhattan; de echtgenoot is een topman bij de Lehman Brothers in hun goede tijd (2008). Hij huurt Jende Jonga in als chauffeur, op voorspraak van diens neef, een geslaagde immigrant, een succesvol advocaat.
De Amerikaanse Droom trekt de Jonga's: het succesverhaal van die neef, de fantasie over een leven met veel geld in New York. Ze zijn geen asielzoekers maar gelukszoekers. Met de lucratieve baan van Jende lijkt dat geluk al snel in zicht.
Mbue brengt de subcultuur van eenvoudige migranten op een losse, vaak humoristische manier tot leven - vooral dankzij de vrouw Neni en haar Afrikaanse vriendinnen in New York. Dat onderscheidt haar roman van de andere met het thema 'Afrikaanse migranten in de VS', die meestal draaien om studenten en de intellectuele bovenlaag (zoals bij Chimamanda Ngozi Adichie of Teju Cole). Zie de dromers is een rake zedenschets van het Amerika van nu, door de ogen van nieuwkomers uit het slaperige Kameroense kuststadje Limbe.
Zie de dromers
Fictie.
Imbolo Mbue.
Vertaald uit het Engels door Anne Jongeling.
Hollands Diep; 380 pagina’s; €19,99.
