Review
Plaat deinst niet terug voor een vette laag fuzz-gitaren
Overdonderend garagerockalbum, dit The First Stirrings of Hideous Insect Life. Het debuut van het Rotterdamse viertal Iguana Death Cult werd al voorafgegaan door een reeks spraakmakende optredens en het album maakt de reputatie meer dan waar.
Je zou bijna zweren te luisteren naar een nieuw nummer van de Californische Thee Oh Sees wanneer je de plaat opzet. Dezelfde gejaagde surfgitaar, eenzelfde door merg en been gaande snerpende zang en een sound even vol als helder. Maar je hoort dus gewoon vier Rotterdamse jongens en gaandeweg het album moet je zelfs vaststellen dat zelfs de in het genre bijna ongenaakbare Thee Oh Sees misschien wel nooit zoveel sterke liedjes op een album wisten te zetten als Iguana Death Cult.
Hulde ook aan de productie van Chris van Velde. Hij deinst niet terug voor een vette laag fuzz-gitaren hier of daar en verfraait de liedjes met fijne psychedelica. Opzwepend van begin tot eind, dit ijzersterke Nederlandse garage-statement.
The First Stirrings Of Hideous Insect Life
Aiguana Death Cult
Pop
Amphibian Records
