Pieter Derks stelt prikkelende vragen over de vermarkting van de zorg, het onderwijs en zo’n beetje alles ★★★★☆

Het leven van hun te vroeg geboren dochtertje was met een operatie gered. Dat ze gezond mee naar huis kon was natuurlijk het enige dat telde, maar de chirurg wilde bij het verlaten van het ziekenhuis nog één ding weten van ­cabaretier Pieter Derks en zijn vrouw: ‘Wat vonden jullie van onze zorg?’

Die vraag werd het prikkelende uitgangspunt van zijn achtste programma Voor wat het waard is, over de vermarkting van de zorg, het onderwijs en zo’n beetje alles. Hoe beïnvloedt dat voortdurende klant-zijn ons mens-zijn? Wat leveren we in van ons vermogen om zélf na te denken over de waarde van dingen als we ons over­geven aan onze obsessie met online­reviews en feedback? Aan dat onderwerp verbindt hij twee liedjes en bijna al zijn kritische bespiegelingen op de thema’s van de tijd – zijn specialiteit. Als bedrijf ben je ­tegenwoordig soms beter af dan als burger, redeneert Derks. Van klimaatverandering schiet hij in rap tempo door naar het moment waarop we allemaal van plastic worden, en van de Beter Leven-kip escaleert het tot de Beter Leven-slaaf. Inderdaad, wat betekent zo’n ­label nou werkelijk?

Hij schetst best een alarmerend toekomstbeeld, maar omdat Derks alles vertelt met een vriendelijke lach geeft hij weinig reden tot bezorgdheid. Zo komt er op den duur toch wat minder spanning op zijn grappen te staan, hoe slim, scherp en origineel ze meestal ook zijn. Met suffe gemeenteleuzen is het dan weer iets te makkelijk scoren. Gelukkig laat hij aan de hand van het hygiënebeoordelingssysteem in een ranzig tankstationtoilet nog eens zien hoe leuk het is om het stel-dat-pad van zijn verbeelding te volgen, naar die weldadige uithoek waar het gezonde verstand haast niet bij kan.