Peter van Rooijen heeft veel moois te geven als hij zingt over al wat niet zonder moeite gaat ★★★☆☆

Liefde, dood & Bob Ross heet de nieuwe voorstelling van Peter van Rooijen, die tussen zijn liedjes door uitlegt welk levensgevoel hij van de beroemde landschapsschilder probeert af te kijken. De kunst van Bob ‘oefening baart kitsch’ Ross staat symbool voor het onbeschaamd omarmen van een rustig, aangenaam bestaan. The Joy of Painting, maar dan The Joy of Life, zeg maar; weg hoge lat, het leven als vredig schilderijtje dat iedereen kan maken.

Laat plezier uitstralen maar over aan Peter van Rooijen en zijn vierkoppige band. Zijn vorige liedjesprogramma, Liefde, dood & zwaartekracht, kreeg bakken lof en werd in 2019 genomineerd voor de cabaret- en kleinkunstprijs Poelifinario. Opnieuw heeft hij veel moois en grappigs te geven als hij zingt over al wat niet zonder pijn en moeite gaat, zoals berusten in het burgerlullige geluk van wonen in een rijtjeshuis. Nu zit ik in zo’n woning/ aan de tafel ’s avonds laat/ als de zelf gekroonde koning/ van een autoluwe straat.

Een hoogtepunt is Flikker op met je panache, over iemand die bijtijds een feest probeert te verlaten en zich met al z’n truttigheid afzet tegen de zwierige romantiek van een wild leven vol grote emoties. Of Je doet er niet toe, een deinend nummer dat de mens vileintjes kapot relativeert en toch ook verlichting biedt: als jij er niet toe doet, dan de meningen en verwachtingen van anderen ook niet.

Op een paar andere momenten klinkt het iets minder opwindend en sijpelt de aandacht even weg. Als Van Rooijen tot besluit Wat ik moet doen speelt, een prachtig en toepasselijk lied van zijn eerste album uit 2015, is dat precies wat de avond eerder nog miste: hij treft midden in het gevoel.