Papavera

Eindelijk weer eens een fantasievol Middeleeuwenboek om helemaal in te verdwijnen. Het heet Papavera - De ring van de kruisridder, en het zou deze zomer wel eens heel wat achter-bankleed kunnen verlichten.

Een 15-jarige Duitse gravin met vlammend rood haar reist vergezeld door een slimme dwerg naar het levensgevaarlijke hart van het land der Saracijnen, op zoek naar haar vader, die tijdens een kruistocht is zoekgeraakt. Ze verliest daarbij bijna alles wat ze liefheeft, maar leert ook levenslessen waar Geert Wilders nog een puntje aan zou kunnen zuigen.

De ring van de kruisridder is het eerste kinderboek van de Duitse bestsellerauteur en Middeleeuwenkenner E.W. Heine. In eigen land is hij berucht om zijn wrede verhalen, en ook kinderharten spaart hij ook niet. Maar interessanter is dat hij een deskundige, genuanceerde kijk heeft op de strijd tussen de Moren en de christenen om het voor beiden even heilige land.

Zijn boek houdt het midden tussen Brief aan de koning van Tonke Dragt en Thea Beckmans Kruistocht in spijkerbroek. Heine combineert op meeslepende wijze het verhalende en fantasievolle van de een en het goed gedocumenteerde en waarheidsgetrouwe van de ander.

Wel moet worden gezegd dat Heine niet kan tippen aan de vertelkunst van Dragt. De spanning verslapt wel eens omdat Papavera zo'n beetje elk nieuw probleem voor het eind van het hoofdstuk weet op te lossen. En waarom is het toch altijd carnaval in Venetië?

Ook de matige vertaling - 'hij liep te ijsberen als een gekooide wolf' - en de In de ban van de ring-illustratie op het omslag zijn storende minpunten. De uitgever had zich wel de moeite mogen getroosten het boek zelf te lezen, want er staat helemaal geen tekst op de levensbelangrijke ring die het begin vormt van de speurtocht van Papavera, en al helemaal niet in het elfenschrift dat Tolkien heeft bedacht.

Deze negatieve kant wordt echter gecompenseerd door Heines overduidelijke vertelplezier . Zijn Middeleeuwen zijn zo zinnelijk en bloederig als ze geweest moeten zijn. Vrouwenhaat, bijgeloof, dierenmishandeling, krankzinnige rechtspraak, gruwelijke straffen: Heine windt er geen doekjes om, en dat is bij alle verering van het ridderschap in kinderboeken een verademing.