Paleis Noordeinde opnieuw toegankelijk (voor wie een kaartje heeft)

Voor het derde opeenvolgende jaar gaat paleis Noordeinde deze zomer open voor publiek. Aanstaande zaterdag en de drie zaterdagen daarna krijgen tienduizend mensen de gelegenheid het werkpaleis van koning Willem-Alexander te bezichtigen. Bezoekers gaan aan de voorkant van het paleis naar binnen, langs het bekende blauwe hek met het wapenschild ‘Je Maintiendrai’.

In de centrale hal, die hier natuurlijk vestibule heet, vallen de marmeren vloer op en de beschilderde deuren van plexiglas van kunstenares Marte Röling. De vloer is oud, de ‘tekenende hand die hand tekent’ van Röling een toevoeging uit 1987, om een scheiding aan te brengen tussen voor- en middenvestibule. Het is een illustratie bij de geschiedenis van het gebouw: een 16de-eeuws stadspaleis dat in de loop der eeuwen steeds aan de wensen van de gebruikers is aangepast.

Verteller

Wat volgt is een looproute waarbij de bezoeker in elke ruimte op een ‘verteller’ stuit. Zij zijn medewerkers van de Dienst Koninklijk Huis, van schilder via telefoniste tot lid van de hofhouding. Ze vertellen hoe het gebouw wordt gebruikt en beantwoorden vragen.

De route beperkt zich tot het middengedeelte van het als een ‘H’ gebouwde pand, het zogenoemde ‘corps-de-logis’. De vleugels met logeervertrekken en kantoorruimten blijven gesloten. In het hart van het paleis bevinden zich de belangrijkste ontvangstruimten voor diners, recepties en andere plichtplegingen.

Aantrekkelijk aan de opzet dit jaar is dat twee recente ontvangsten zijn nagebootst. In de Marot-eetzaal, genoemd naar ontwerper Daniel Marot, is de opstelling voor de lunch met ‘uitblinkers’ van april te zien. Vier ronde, volledig gedekte tafels, tot en met de bloemstukken (nagemaakt in zijde) aan toe. Hier zaten onder meer Adelheid Roosen en Adam Curry aan de dis met Willem-Alexander en Máxima, die zo hun waardering uiten voor mensen die bijzonder presteren.

Dinertafel

In de grote balzaal wordt duidelijk wat er komt kijken als de koning van Jordanië, afgelopen april, een officieel bezoek brengt. Een deel van de dinertafel is uitgestald, inclusief de manier waarop het tafeldekken gebeurt. Daar komt een laserapparaat aan te pas om de symmetrie te bewaken en een speciaal getimmerde meetlat om te garanderen dat de afstand tussen de borden precies 70 centimeter is.

Net als voorgaande jaren is de Indische zaal niet toegankelijk. Het geschenk van de Indonesische bevolking aan koningin Wilhelmina bij haar huwelijk in 1901, geheel opgetrokken uit tropisch djathihout, is te kwetsbaar. Een blik op de drempel mag wel, en dit jaar is een aantal attributen uit de zaal en de archipel in vitrines tentoongesteld. Het is een kleine museale toevoeging aan een gebouw dat verder vooral de dagelijkse werkplek is van driehonderd mensen.