Overdreven schrik en groteske make-up
Bloeddorstige hyena's en zwermen duivelse insecten. Flashbacks naar sadistische SS'ers, duistere Afrikaanse rituelen en katholieke geestuitdrijvingen. De vierde film in de Exorcist-serie, waarin de duivel steeds bezit neemt van mensenlichamen en vooral priesters op de proef stelt, zet alle middelen en plotwendingen van het horrorgenre in....
Dat was niet altijd de bedoeling. Exorcist: the Beginning werd in eerste instantie gemaakt door Paul Schrader, die er, gezien zijn achtergrond als calvinist en scenarist van The Last Temptation of Christ, waarschijnlijk een serieus drama van wilde maken. Maar zijn versie werd door de financiers afgekeurd, en actieregisseur Renny Harlin deed de opnames grotendeels over.
Dat productieproces resulteert in een gespleten film. Het oorspronkelijke verhaal, over priester Stellan Skarsgard die zijn geloof verloor bij het zien van de gruwelen van het fascisme, mede uitgevoerd door nazi Antonie Kamerling, is omgeven door een overdaad aan effectbejag.
In het koloniale Afrika gaat Skarsgard op een archeologische expeditie, en belandt vrijwel meteen tussen de rondtollende crucifixen en diabolische illusies. De overdreven schrikmomenten en de groteske make-up waarmee de film is opgesmukt zijn op zichzelf amusant genoeg, alleen hebben ze te weinig van doen met de geloofscrisis van de priester, die dan ook wel heel snel zijn kennis van de liturgie hervindt.
