Of ze nu achter de piano een liedje inzet, of een zuivere oerkreet lanceert, alles wat Karsu doet is geladen met intensiteit ★★★★☆

‘I’m in love with a fool’, zingt Karsu. De Nederlands-Turkse zangeres, bezig aan de clubtour van haar nieuwe album Karsu, laat het piano-akkoord dat ze onder de woorden speelt volledig uitklinken. Een blik richting de zaal. Laat dat maar even tot je doordringen, lijkt ze te zeggen.

Het is goed aangevoeld door Karsu. Want of ze nu alleen achter haar piano een liedje inzet, of dat ze op volle kracht, haast met woede een zuivere oerkreet lanceert (de allereerste noot van het openingsnummer), alles wat Karsu vanavond doet, is geladen met intensiteit. En die wil je als luisteraar soms laten indalen.

Op Karsu bouwt ze voort op de eigenzinnige mix van r&b, rock en wereldmuziek, gezongen in het Engels en Turks, zoals we die ook op voorganger Colors konden horen.

Deze verse muziek doet Karsu goed. De zangeres heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. In Agree to Disagree, op de plaat een prima sferisch popliedje, meandert vanavond een stemgeluid dat put uit een diepe binnenwereld. Je voelt het aan de subtiel klaaglijke wijze waarop de woorden haar mond uit komen. Karsu meent wat ze zingt, het liedje komt tot leven en de luisteraar voelt mee.

Het gemak waarmee Karsu haar stem uitstapjes naar oosterse toonladders laat maken, geeft het wezenlijke en instinctieve een shot allure. Je begrijpt meteen waarom haar band slechts drie koppen sterk is: de stem van deze vakvrouw behoeft weinig ondersteuning.

Regelmatig springt ze aan het eind van een liedje op van de pianokruk. ‘Sorry jongens, maar ik vind dit zo gaaf!’ Zulk ongegeneerd enthousiasme brengt lichtheid tussen de liedjes over hartzeer. Anderhalf uur lang verveelt Karsu geen moment.