Nijmegen

Nijmegen is de stad waar ik thuiskom. Ik ben er opgegroeid en mijn hele familie woont er. In Nijmegen is de sfeer altijd goed: gezellig en gemoedelijk. Ik heb nergens zo veel vrienden gemaakt als in deze stad.

Maar met positieve sfeerimpressies heb ik weinig. Nijmegen is ook de stad van De Blauwe Steen, de rechthoekige leisteen in het centrum waarop misdadigers vroeger hun lijfstraffen ondergingen. De stad die beweert de oudste van Nederland te zijn, terwijl daarvan weinig te zien is doordat de Engelsen veel gebouwen hebben gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog.

Bij het uitvoeren van mijn opdracht ben ik op zoek gegaan naar de onderliggende sfeer van Nijmegen. Ik heb gezocht naar onbekende, historische verhalen en stuitte daarbij op het spoor van het Besiendershuis, de oudste woning van de stad, die aan de Waalkade staat.

Het verhaal gaat dat hier ooit de man woonde die tol hief aan passerende schepen. Vanuit zijn huis zag hij ze al komen aanvaren. Klein probleempje is dat historici hebben aangetoond dat er voor de woning nog twee andere huizen stonden, die het uitzicht van de besiender blokkeerden.

De man met de scootmobiel die je op de foto ziet, is een nazaat van de oude besiender. Hij heet Martinus, tenminste, dat denk ik. Misschien is het beter dat je opschrijft: naam bekend bij de redactie.

Hoe minder helder de tekst is die bij een foto staat, des te beter. Ik vind dat je altijd maar beter met een vraag kunt eindigen dan met een antwoord dat alles invult.'