Na vijf jaar stilte zijn The Apples In Stereo nu pas toe aan hun vijfde album.
Het is meteen verreweg de toegankelijkste plaat van deze Amerikaanse band geworden. Opnieuw verweven ze heel soepel oude jaren zestig- en zeventigpop met hedendaagse elektronica. De tintelende elektrische piano in Same Old Drag geeft de band zelfs een hitgevoeligheid die tot dusver ontbrak. Maar in de twee dozijn liedjes schiet de muziek alle kanten uit op een manier waarvoor het woord caleidoscopisch is uitgevonden.

Beach Boys, Todd Rundgren, 10CC en ELO zijn slechts enkele referenties op deze plaat, waar je, als belangrijkste kritiek, op tegen kunt hebben dat ie misschien iets te veel van de luisteraar verwacht; voor je het weet is componist Robert Schneider al weer doorgestoomd naar een volgend nummer.