In een geromantiseerd natuurfilmpje verleidt een kinderlokker met een Darwin-candybox een jongen en een meisje tot een greep in de zuurstokken (lees: chromosomen). Wanneer ‘de daad’ in beeld moet worden gebracht, nemen twee acteurs, verkleed als zaadcellen, het verhaal live over. In aanzet zijn de dialogen over de zaadstrijd op leven en dood grappig. Het abrupte eind komt echter te snel: allerlei interessante vragen blijven liggen, terwijl die in interactie met het publiek eenvoudig beantwoord hadden kunnen worden.

Het damesduo Alix Adams en Kim Scheerder vuurt in Wie is er bang voor de dood? wel direct zijn vragen af op de toeschouwers. Met fascinerende feitjes over knappende schedels en verpulverende lichamen lokken de vrouwen hun publiek mee richting het hiernamaals (wat dat dan ook is). Door hun familiaire en persoonlijke aanpak creëren ze in de tent een intieme sfeer die daadwerkelijk het aura krijgt van een les in sterven. Adams speelde eerder de hyperspirituele bewoonster van de Hertenkamp-commune in de gelijknamige televisieserie. Tijdens De Parade houdt ze die zweverigheid op gepaste afstand. En het hilarische einde boezemt vertrouwen in voor iedereen die vreest dat de tunnel leidt naar een akelig donkere stilte.

In de voorstelling Wonderen van de Limburgse theatermaakster Lieke Benders mag het wonder juist blijven bestaan. We zijn voyeur in de huiskamer van een zonderlinge goochelaar die door zijn trucs gaat geloven in de religieuze betovering van zijn antieke muurkast. Acteur Joris Erwich dwingt met mimisch spel een mystieke rust af. Knap werk tussen het feestrumoer van De Parade. Soms gaat de voorstelling té langzaam en blijft de man te schimmig. Gelukkig past dat bij het fenomeen mysterie. Het hardnekkige vooroordeel dat De Parade alleen seks en lol thematiseert, wordt met dit drietal voorstellingen in ieder geval ontkracht.