Moedermoord

'Dochter, moeder, grootmoeder. Als drie baboesjka's, de ene geboren uit de andere', en op een dag zijn ze alle drie dood.' Chris De Stoop probeert in Moedermoord het familiedrama te doorgronden waarbij een vrouw van 35 zichzelf van het leven berooft nadat ze haar 66-jarige moeder en haar dochtertje heeft vermoord.

Een waargebeurd verhaal, omgezet in 'een literaire vertelling die de persoonlijke versie van de auteur weergeeft'. De Stoop kruipt in de huid van Nicky, bijnaam 'Harley bitch'. Zij is de oudere zus van Nadia, de moordenares, en heeft moeite te geloven dat haar zusje deze gruweldaad heeft begaan. Een reconstructie volgt, en al snel wordt duidelijk dat het familiedrama al is begonnen met de geboorte van Nicky zelf, die liefdeloos opgroeide. Op haar 18de ontvluchtte ze het ouderlijk huis, maar de 9 jaar jongere Nadia was niet in staat zich los te maken, anders dan in de dood.

Moedermoord is even beklemmend, maar halverwege weet je het wel. Het drama mist diepgang. En gedachten als 'nu de moeder weg is, kan ze haar definitief vergeten, maar ze beseft dat dit nooit zal lukken. Dat Chantal altijd wel een deel van haar zal blijven, ook al is ze dood' passen misschien bij Nicky maar verhogen het 'literaire' gehalte van de vertelling niet.