Minister valt theatermakers tegen
Minister Plasterk van Cultuur juicht samenwerking tussen grote en kleine gesubsidieerde theatergezelschappen toe, maar hij gaat ze daartoe niet dwingen....
Dit debat draait om de zoektocht naar een nieuw elan voor het gesubsidieerde kunsttheater, dat de laatste twintig jaar fors terrein verloor aan meer commercieel getinte podiumkunst als musicals en toneelstukken met soapies in een hoofdrol. Zo stelt Van Hove voor dat grote gezelschappen de baas worden over hun schouwburgen en meer subsidie krijgen, zodat zij kleinere groepen en jongere theatermakers beter kunnen begeleiden. Tom Blokdijk en Arthur Sonnen pleitten maandag in de Volkskrant juist voor de zelfstandigheid van de kleine gezelschappen.
Plasterks gehoor van overwegend mensen uit het theatervak reageerde teleurgesteld op zijn speech. ‘Een aanfluiting’, vonden sommigen. ‘Juist van hem had ik zoveel meer verwacht’, zeiden anderen, refererend aan de bewezen denkkracht en brede, ook artistieke belangstelling van de minister, voorheen actief als wetenschapper en columnist en nog steeds als verdienstelijk amateurzanger. Als vanouds doorspekte hij zijn betoog met anekdotes en relativerende kwinkslagen. Hij noemde zichzelf ‘de minister die naar 24 kijkt’, om zijn culturele antecedenten in dit artistieke gezelschap te ‘onderstrepen’. ‘Ik heb de laatste seizoenen van die tv-serie geripped en op mijn iPod gezet.’
Maar in de Grote Zaal van de Amsterdamse Stadsschouwburg vonden velen dat Plasterks grappen gezien de rest van zijn speech getuigden van ‘minachting’ voor zijn publiek. ‘Ik kan me voorstellen dat hij zijn ideeën over het theaterbeleid nog niet kan of wil prijsgeven’, aldus een van hen. ‘Maar zég dat dan ook met zoveel woorden.’
Na afloop hoorde de minister de kritiek geduldig aan. ‘Het was een beetje een slap verhaal’, gaf hij toe. Hij had het met zijn ambtenaren geschreven. ‘Zo’n tekst gaat altijd een paar keer heen en weer.’ Ter illustratie vertelde hij een anekdote. ‘In de Britse tv-serie Yes Minister zegt de bewindsman op zeker moment: ‘Deze speech is echt van iedere inhoud gespeend!’ Waarop de ambtenaar die hem heeft geschreven, reageert met een glunderend: ‘Thank you, Minister!’ ’
