Klezmer Band origineel in fel en scherp concert

Het optreden in Paradiso, afgelopen woensdag, vormde overtuigend bewijs dat er wel degelijk toekomst is voor de klezmer, althans die waartoe de Amsterdam Klezmer Band zich bekent. Dat betekent vaarwel voor de inmiddels afgekloven 'standards' waarmee het genre zich een jaar of vijftien geleden enorme populariteit wist te vergaren. De AKB brengt vooral originele, zelfgecomponeerde muziek die losjes verbonden is met de jiddische traditie, maar waarvoor de voedingsbodem toch vooral gelegen is op de Balkan. En dat is uiteindelijk ook de plek waar de klezmorim van weleer de mosterd haalden.

Het klankbeeld van de AKB doet denken aan de stampende en kolkende blaaskapel van Boban Markovic uit Servië – zeker als de band op dreef is, zoals woensdag het geval was. Wie even de ogen sloot, waande zich met gemak op een Bulgaarse bruiloft, zo scherp en fel werd er door de heren gemusiceerd.

Eigenlijk is de wat onbeholpen podiumpresentatie, met de net iets te 'onderonserige' babbeltjes van saxofonist Job Chajes, het enige wat de band nog niet heeft afgeschud van het straatleven. Verder blijkt de AKB een perfect vehikel voor de compositorische kwaliteiten van enkele leden. Vooral de vernuftige wrochtsels van trompettist Gijs Levelt, waarin ook diens studie van de Karnatische muziek uit Zuid-India doorklinkt, zorgen ervoor dat zelfs de meest verwende luisteraar ruimschoots aan zijn trekken komt.

'Hoewel we van feesten houden, zijn we geen feestband,' zei Chajes halverwege de avond. En met de door hem geschreven begrafenismars Trieste dromen, voor de gelegenheid opgedragen aan de slachtoffers van de zeebeving in Zuid-Oost Azië, voegde de Amsterdam Klezmer Band de daad bij het woord. Prachtig ingetogen en met slepende tred werd het jachtige tempo van het concert voor enkele broodnodige broken. ogenblikken onder-