Jury valt voor straatpoëzie van Postmen

Het hele evenement wordt elk jaar weer iets groter. Voorafgaand aan de twee festivalnachten is er nu ook een keur aan drukbezochte panels en lezingen tijdens het Noorderslag-seminar, met bijdragen van vertegenwoordigers uit alle sectoren van de Nederlandse popindustrie.

Eurosonic, dat vrijdags Nederlandse en jonge internationale bands presenteert in Simplon, Vera en in de kleinere muziekcafe's, trok ook dit jaar meer bezoekers, al ligt het accent van het hele muziekweekend nog steeds op de zaterdag, de slotavond.

Met een kleine vijftig Nederlandse groepen en artiesten op acht podia, is Noorderslag altijd een goede graadmeter voor de stand van zaken in de Nederpop. Een plaats op het festival is de beloning voor prestaties in het voorafgaande jaar.

Het was altijd een erezaak voor de organisatie om niets van belang te missen in het programma. Daarom was het opvallend dat er ditmaal een paar voor de hand liggende keuzes ontbraken. Zoals vertegenwoordigers van de Nederlandse R & B, of een groep als De Kift, die met het Vlaskoorts-album en de daaropvolgende tournee een van de uitschieters was van 1999.

Wat er wel stond - en dat was alles van punk en metal tot ska, techno en gitaarpop - viel uiteen in twee categorieën: echt grote bands en groepen, die nog nauwelijks een naam hadden opgebouwd. Zo zagen maar weinig toeschouwers het optreden van Speedboat FC, een opmerkelijke groep met een afwisselend dance-repertoire, of het Noorderslag-debuut van Mind Menders, de Amsterdamse winnaars van de Grote Prijs van Nederland 1999.

Vergeleken met de magere opkomst bij hun vroege concert in de foyer was het onwaarschijnlijk druk in de kleine zaal bij Ellen ten Damme. Als dit Noorderslag-optreden een graadmeter is voor de belangstelling in de rest van het land, gaat de zangeres/actrice een goed popjaar tegemoet.

Al even vol was het later op hetzelfde podium bij het optreden van gitaargroep Daryll-Ann, dat gelijktijdig plaatsvond met het traditionele hoogtepunt van Noorderslag: de uitreiking van de popprijs.

Een degelijke keus, waar weinig op af te dingen viel. Het Rotterdamse reggae/hiphop-gezelschap, van wie de jury de 'eerlijke straatpoëzie' prees, scoorde het afgelopen jaar niet alleen twee hits, maar speelde ook het hele clubcircuit plat.

Meer hip hop bood Noorderslag met MC Murth The Man-O-Script, een collectief rappers onder wie E-Life, Brainpower en Spookrijders. De laatste groep, bekend van de recente hit Klokkenluiders had 's middags ook al een goed optreden gegeven bij de presentatie van het boek over de eerste tien jaar van het Eindhovense Djax-label.

Labelbaas en techno-dj Miss Djax (Saskia Slegers) stond zaterdagnacht zelf op het Noorderslag-podium, gevolgd door een van de groepen van haar label, Acid Junkies. Een mooie dubbelslag, die goed werkte, al leek het er op dat een deel van het festivalpubliek rond die tijd zijn kruit al had verschoten. Het was inmiddels ver na enen, veel bezoekers waren al twee nachten op stap, en Noorderslag had in het voorafgaande uur gedaverd onder het geweld van Junkie XL, dat het complete deelnemersveld overtroefde met een meedogenloos heftige set.

Vertegenwoordigers van het toonaangevende danslabel ffrr, dat de groep recent voor Engeland tekende, konden voor het eerst zien hoe populair het duo (producer Tom Holkenborg en rapper Rude Boy) is. Zelfs de grote zaal was nog veel te klein voor het uit alle andere zalen toestromende publiek. Hard en energiek liggen altijd goed in Groningen, en Holkenborg speelde eigenlijk een thuiswedstrijd in de stad, waar hij ooit zijn carrière begon. Maar de power van zijn huidige, meer op clubdance gerichte live-set, is ook werkelijk indrukwekkend.

Nummers als Future in computerhell klonken bloedstrak, dynamisch en ondanks het flinke volume glashelder. Postmen mocht de popprijs in de wacht hebben gesleept, maar Junkie XL was de grote winnaar van Noorderslag 2000.