In Van God Los weten de schrijvers, regisseurs en acteurs keer op keer te verrassen
De Volkskrant kijkt (nieuwe) series en bespreekt er elke week een. Deze week: Van God los.
In de beste afleveringen van Van God los, de drama/misdaadserie van BNN (voortgekomen uit de gelijknamige speelfilm van Pieter Kuijpers uit 2003), wordt de druk op de personages tergend langzaam opgevoerd.
Er gaat iets knappen, dat is duidelijk. Het drama leidt naar de onvermijdelijke misdaad. Het hoort bij het format dat het slecht afloopt, maar de schrijvers, regisseurs en acteurs weten keer op keer te verrassen, met de intensiteit van de scènes en de acteerprestaties.
En even terzijde: waarom zijn Nederlandse speelfilms niet vaker zo? Uit het leven gegrepen en rauw?
De personages uit Van God los, losjes gebaseerd op bestaande zaken, zijn vaak mensen die onder uitzonderlijke omstandigheden buiten zichzelf treden en geweld als enige uitweg zien, of overvallen worden door een nietsontziende razernij.
In de eerste aflevering van het vierde seizoen (alle afleveringen van dit seizoen staan op Uitzending gemist) zien we hoe een jongen onder de duim wordt gehouden door zijn tirannieke vader. Als Charley Beverman (Henry van Loon) volwassen wordt en erachter komt dat hij door zijn vader (Martin van Waardenberg) is bestolen, breekt hij.
Van God los
Seizoen 4
BNNVara, NPO 3, diverse regisseurs.
De scène waarin Van Loon met een koptelefoon op zijn hoofd en een pistool in zijn hand zijn vader achtervolgt, kunnen we gerust onvergetelijk noemen. En nogmaals: het is een tijd geleden dat een Nederlandse dramaproductie een dergelijke indruk maakte.
In de tweede aflevering van dit seizoen zijn Saskia Temmink en Martijn Fischer (beiden geweldig) een echtpaar met een dierenpension. Bij Temmink openbaren zich de eerste tekenen van alzheimer, terwijl Fischer het vreemde gedrag van zijn vrouw probeert te negeren. Dat wordt steeds moeilijker als ze hem beschuldigt van overspel en op een scheiding aanstuurt.
Aaron Rookus, de regisseur, heeft het scenario met Thomas van der Ree geschreven en vertelt het verhaal met een aantal sprongen door de tijd. Het einde komt als een mokerslag. En het naschrift over het verloop van de rechtszaak hakt er ook in: waar gebeurd, ook dat nog.
Van God los werd ooit genomineerd voor de Nipkowschijf en dit vierde seizoen mag best weer op de shortlist worden gezet.
Op zoek naar nieuw bingemateriaal?
De Volkskrant kijkt voor u (nieuwe) series en bespreekt er iedere week een. Bekijk hier de recensies van de beste, slechtste, grimmigste of bizarste series.
