Bespreking tijdschrift
In ‘The Optimist’ allerhande therapieën, alternatieve levenswijzen en een flinke scheut duurzaamheid
Wat is lezenswaardig deze week? Paul Onkenhout haalt elke week een tijdschrift uit de schappen en ontleedt het. In The Optimist paradeert een bonte verzameling mensen die het beste met de wereld voor hebben.
In een recensie van The Optimist, eerder Ode geheten, verbaasden we ons zes jaar geleden enigszins over een warm pleidooi voor urinetherapie. Een van de tips was het drinken van (ochtend)plas. Een uitspraak die beklijfde: ‘In het beste geval heeft het veel weg van een licht groentebouillonnetje’.
We hebben die tip in de wind geslagen, maar waren desondanks nieuwsgierig hoe het er na de coronacrisis voorstaat met het blad dat zich presenteert als een onafhankelijk opinietijdschrift. The Optimist gaat ‘over mensen die de wereld veranderen’.
Dat doen ze, of beter gezegd proberen ze, op talloze manieren. In The Optimist paradeert een bonte verzameling mensen die het beste met de mens en de wereld voor hebben, idealisten die zonder twijfel verkondigen wat er mis is, en wat er moet gebeuren. ‘Wereldverbeteraars’ prijzen sympathieke projecten aan en het thema van dit nummer is ‘een handje helpen’.
Het levert een flinke stroom op met adviezen voor allerhande therapieën, alternatieve levenswijzen en een flinke scheut duurzaamheid. Verbinden is het credo, óók met de alternatieve nieuwskanalen die zijn aangejaagd door de coronacrisis, schrijft de redactie. ‘Het is onze grondhouding om positief te blijven en te kijken naar datgene wat ons verbindt en waar we het over eens kunnen zijn.’
De mens wordt bedreigd, maar The Optimist biedt hoop. Dat levert soms tips op die, wellicht, niet helemaal stroken met wetenschappelijke inzichten, zoals: ‘Vermijd diepvriesproducten. Ook als je deze opwarmt, behouden ze een koude energie.’ Om dezelfde reden is het in de winter evenmin handig om onder meer citrusvruchten, cashewnoten, yoghurt en jonge kaas te eten – te koud, qua energie.
De casus-Matthijs van Nieuwkerk wordt, verrassend, besproken in het voorwoord, ‘Help de boze’ getiteld. Hoofdredacteur Brian de Mello kreeg er ‘zonder de amateurpsycholoog te willen spelen’ inzichten van die voorheen verborgen bleven. De boosheid van Van Nieuwkerk is volgens hem te verklaren door diens angst om niet perfect te zijn en onzekerheid over de waardering van het publiek. De kwestie leerde hem ook dat het niet meevalt om boze mensen te helpen.
Zijn vierde inzicht kreeg De Mello toen Van Nieuwkerk niet reageerde op een uitnodiging van The Optimist voor een boekpresentatie van oud-politicus Jan Terlouw. ‘Ik had het kunnen weten, boze mensen zijn te druk met zichzelf’. Inzicht 5 (en tevens de conclusie) is dat boosheid een doodlopende weg is, aldus de hoofdredacteur annex, toch wel, amateurpsycholoog.
