BladiO Pages

In iO Pages spat het enthousiasme van de pagina’s

iO pages Beeld Chris Rovroy
iO pagesBeeld Chris Rovroy
Paul Onkenhout

In het 150ste nummer van iO Pages doet hoofdredacteur Freek Wolff een moedige poging de onbegrijpelijke naam van het muziektijdschrift te verklaren. Hij komt er ook niet helemaal uit.

De naam blijkt te zijn verzonnen door Willibrord Elsing, de eigenaar van een platenlabel die de progrock (daarover zo meteen meer) in Nederland in de vorige eeuw nieuw leven inblies. Voor de titel van een tijdschrift over dit muzikale genre liet hij zich, zo schrijft Wolff, inspireren door Io, ‘een maan vlak bij de planeet Jupiter, met actief vulkanisch gesteente (rock).’

Oké.

Progrock is – we hebben de digitale muziekencyclopedie er even bij gepakt – rockmuziek die is ontstaan aan het einde van de jaren zestig en wordt gekenmerkt door lang uitgesponnen nummers vol tempo- en themawisselingen. Vaak zijn elementen van de klassieke muziek in de nummers verwerkt. Later werd het symfonische rock genoemd, of kortweg symfo.

Op de cover van het jubileumnummer staat Tony Banks. Hij was een van de oprichters van de Engelse band Genesis. Dé componist, noemt iO Pages hem vol ontzag. Veertig jaar geleden bracht hij zijn eerste album uit.

Zoals in alle muziektijdschriften ter wereld vormen mannen een overweldigende meerderheid. Ze bewonderen, ook Wolff, die na zijn interview met Banks geduldig wacht totdat hij met de componist op de foto kan, ‘iets wat ik gewoonlijk nooit doe’.

Het gevolg is dat in iO Pages het enthousiasme van de pagina’s spat. Bands van lang geleden worden gekoesterd, maar ook de toonaangevende progbands van nu komen aan bod, in interviews, reportages en recensies.

Vanwege het jubileum werd de lezers gevraagd een lijst in te sturen van hun favoriete albums van Nederlandse progbands. Opvallend en veelzeggend: in de Top-10 staan acht platen uit de hoogtijdagen van het genre, de jaren zeventig.

Earth & Fire, Focus en Alquin hebben elk twee noteringen. Op 1 staat Ayreon, met Into the Electric Castle uit 1998. Waar is Kayak, denk je dan meteen, het Nederlandse vlaggeschip van de symfonische rock?

Op de plaatsen 14, 16 en 18 onder meer, zo blijkt. Kayak maakte maar liefst zeventien albums, de stemmen van de fans zijn verspreid. De redactie verzon er wat op en telde alle stemmen bij elkaar op. Het levert Kayak op deze lijst een keurige tweede plaats op, achter de verzamelde platen van Arjen Lucassen, de man achter Ayreon.

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden