Taalgebruik!De poëzie ligt op straat
Ik laad mijn hart vol Waddenzee...
‘Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is’, dichtte K. Schippers (1936-2021). En dat veel taalgebruik poëzie is of zou kunnen zijn, voegen wij daar met een wekelijks groeiende verzameling aan toe.
Nogal overweldigd en soms bijna tot tranen geroerd waren we deze week bij het doorploegen van de postbus. Slechts een kleine greep uit veel te veel moois kunnen we hier kwijt. Allereerst de vrachtwagen die door natuurgebied de Vliehors op Vlieland rijdt en bijzondere banden heeft. Die banden laten een lange reeks van déze dichtregels achter, die even snel weer verdwijnen: Ik laad mijn hart vol Waddenzee, een beetje stiekem zonder vragen. Ik neem een beetje Vlieland mee, zoveel als ik kan dragen. Meerdere lezers zagen het deze zomer en stuurden ons een foto.
Christian Junges zag voor de fietstunnel tussen TU en station Eindhoven een prachtregel van dichter Merel Morre. Joop Berding zag op een basaltblok de fraaie handgeschreven regel van een dichter die, aldus Berding, getuige zijn handschrift vaker toeslaat.
En Marie Boschman snapte precies waarnaar we óók op zoek zijn. ‘In een eerste flits dacht ik dat er stond: ‘Kweepeer, 100 jaar niet inklimmen’. Dat vond ik heel poëtisch. Een andere passant heeft blijkbaar de tekst willen aanpassen door wat letters weg te strepen. Na die 100 jaar staat er dan ‘Ver in klimmen’.
Stuur de foto van de door u gevonden, al dan niet onbedoelde, poëzie met datum en vindplaats naar taal@volkskrant.nl
Lees hier alle afleveringen van alle rubrieken van de pagina Taalgebruik! uit de Volkskrant.
