IJslandse serie met pittig tempo en verrassende hoofdpersoon, advocaat Stella Blómkvist

Ze rookt demonstratief op plekken waar dat niet mag ('Er mag zoveel niet'). Ze koketteert met de Johnnie Walker-whisky (black label) die ze drinkt. Ze steekt haar neus in zaken waar een normaal mens verre van blijft. En ze wordt in de openingsscène van de eerste aflevering oraal bevredigd door een man die we de rest van de serie niet meer terugzien. Stella Blómkvist, de advocaat uit de gelijknamige IJslandse serie, is een onafhankelijke, eenzelvige en harde tante. Om dat duidelijk te maken, overdrijven de makers soms wat (moet die whisky nu echt mee de hot tub in?), maar die overdaad voert de kijker ook met opzet terug naar vervlogen tijden. Stella Blómkvist is de hedendaagse tegenhanger van de hard boiled detective uit de film noir, de donkere Amerikaanse misdaadfilms uit de eerste helft van de vorige eeuw (Humphrey Bogart, jazeker).

Ook in Stella Blómkvist regent het overvloedig, spiegelen de straten in de nacht en loont vaak de gewetenloosheid. Stella is overigens geen detective (al gedraagt ze zich wel zo) maar een advocaat, die tijdens de genoemde vrijpartij uit het begin gebeld wordt (en de telefoon opneemt) door haar contact bij de politie, waar een arrestant is binnengebracht die eerder haar cliënt was. Hij wordt beschuldigd van de moord op de assistent van de premier. Hij is naast het lijk gevonden. Al snel gaat een beerput open van corrupte politici, seksfeesten, intimiderende Chinezen en jonge IJslanders die heel nare dingen doen.

De serie verrast niet alleen door de portrettering van haar hoofdpersoon en de noir-sfeer eromheen. Na twee van de zes afleveringen lijkt de belangrijkste verhaallijn afgerond. Maar de verhalen die daarna beginnen blijken er alsnog mee verbonden. Het geeft Stella Blómkvist een prettig pittig tempo, waaraan het ook in de beste Scandinavische series weleens ontbreekt. Verder voegt de serie zich keurig in het Scandinavische patroon van oogverblindende vergezichten, verantwoorde auto's (let op de oranje Kia Soul) en overdadig design. Onverschrokken en onconventionele Stella, uitstekend gespeeld door de op Thekla Reuten lijkende Heida Reed, drinkt thuis haar Johnnie Walker in een Eames lounge chair. Zo warmpjes zat Humphrey Bogart er niet bij.