Huiskamerdrama CarryMe van Firma Mes speelt handig in op actualiteit
Vorig seizoen maakte de kleine Haagse toneelgroep Firma Mes een van de beste en scherpste voorstellingen van het moment. Rishi, een live reconstructie van de dood van Rishi Chandrikasing door een politieagent, was eersteklas multicultureel drama. Met de nieuwe voorstelling CarryMe speelt Firma Mes wederom handig in op thema's uit de krant van vandaag, met name genderproblematiek en de invloed van nieuwe techniek op menselijke relaties en intimiteit.
Mes liet auteur Hanna Bervoets een nieuwe toneeltekst schrijven. Het werd sciencefictiontoneel, een huiskamerdrama in de nabije toekomst. De fictieve app CarryMe - 'een Airbnb voor draagmoeders' - helpt succesvolle yuppenkoppels die geen mogelijkheid of tijd hebben voor een zwangerschap om draagmoeders te vinden.
Topadvocate Eline en zzp'er Maarten (Roos Eijmers en Daan van Dijsseldonk) maken er gebruik van. Via CarryMe vinden ze Didi (Lindertje Mans). Op haar profiel heeft Didi de optie 'inwonen' aangevinkt. In het krappe appartement van het stel probeert het drietal zich door alle bijbehorende sociale ongemakken te slaan.
Zo scherp en actueel als Richi is CarryMe niet. Bervoets' drama meandert te veel door het krampachtig vastgehouden huiskamerrealisme, terwijl de drie personages niet veel diepgang krijgen. Bervoets is te lief voor haar personages. Dat is jammer, want ze heeft wel interessante dingen te zeggen over het verlammende perfectionisme van een generatie millennials, aangewakkerd door alle mogelijkheden van de moderne techniek, en ook over de gevolgen van veranderde rollenpatronen. Maar het einde, dat een prikkelende, doorgeëmancipeerde omkering is van het slot van Henrik Ibsens' Nora, heeft bij lange na niet dezelfde impact.
Van Hanna Bervoets door Firma Mes, regie Thomas Schoots. Gezien: Theater aan het Spui, Den Haag, 4/11. Tournee t/m 9/2.
