Op de kop af drie jaar geleden verraste het Amsterdamse Howrah met Self-Serving Strategies, een gitaarplaat vol gemene, dissonante gitaarlijnen en in dwarse noise verpakte prachtmelodieën. Elke liefhebber van Sonic Youth, Blonde Redhead en aanverwante nineties alternative kon zijn hart ophalen.

Howrah bleek een band van indieveteranen, met Cees van Appeldoorn (ex-Zoppo) als frontman en Ineke Duivenvoorde (ex-Space Siren) op drums. Toch maar weer een band begonnen en die onder de radar laten rijpen, met het geduld van de muzikant die geen 18 meer is en geen haast meer heeft.

Bliss, het tweede album, is nog mooier. Een songtitel als A Steady Beat of Lies verraadt wel zo’n beetje hoe Howrah de wereld beschouwt (de gelukzaligheid uit de albumtitel is in wanhoop gemarineerd), maar toch klinkt Bliss niet bozer dan het debuut: wel beheerster, melancholieker, terwijl stralen zonlicht troostend door de kieren van songs als Noname en A Made Up Sound vallen.

Prachtig, opnieuw. 18 september live in Paradiso, Amsterdam.

Howrah

Bliss

Pop

★★★★☆

Subroutine

Welke nieuwe muziek is er uitgebracht en wat vinden de experts van de Volkskrant daarvan? Bekijk onze muziekpagina met het album van deze week, alle recensies en de tracks van de week.