Zelden een Britse gitaarband zo'n ontwikkeling horen doormaken als These New Puritans.
Hun twee jaar geleden verschenen debuut Beat Pyramid stond vol met springerige liedjes die goed pasten in het toen erg hippe postpunk en punkfunk geluid. Ergens tussen het aloude The Fall en Bloc Party bevond de muziek zich toen, maar daar is nu geen spoor meer van terug te horen.

Alles is veel grootser aangepakt. Er wordt geflirt met klassieke (minimal) muziek, er komen een koor en een brass band voorbij, en in het midden van de soms monumentale sound bevindt zich een immense Japanse Taiko-trom.

These New Puritans maakt geen liedjes meer, het neigt naar gecomponeerde muziek. Meer een plaat voor hersens dan voor het hart misschien, maar spannend en indrukwekkend is het.