Het spelplezier spat ervan af in ‘Meisjes pakken de jongens’ ★★★★☆

Het is altijd leuk om een groep acteurs zichtbaar te zien genieten van hun rollenspel. Daar wordt elke theatervoorstelling standaard 50 procent leuker van, ongeacht het onderwerp dat wordt aangesneden. Helemaal leuk wordt het als het gaat over de genderrollen die wij allemaal in het dagelijks leven spelen. En laat dit nu net het geval zijn in Meisjes pakken de jongens, een nieuwe jeugdvoorstelling (8+) van De Toneelmakerij, waar het spelplezier van afspat.

Belle van Heerikhuizen regisseerde een vrolijke battle tussen de seksen. In de eerste paar minuten krijgt dat de vorm van een hysterische spelshow, waarin de humor er veel te dik bovenop ligt. Gelukkig schakelen we al snel naar het schoolplein, immer de ultieme mini-samenleving, waar we het wel en wee meemaken een stelletje groepzessers: van ontluikende liefdes tot pesterijen, uitsluiting en stoeipartijen. Centrale figuur is het meisje Zoë (Kim Karssen). Zij is stoer, een beetje lomp en helemaal niet bezig met etuitjes en prinses Elsa. Ze besluit undercover te gaan bij de jongens, waar stoeien, scheten en games de rigueur zijn. Toch vindt ze ook daar niet wat ze zoekt.

Wat zo leuk is, is dat de jongens en de meisjes door dezelfde acteurs worden gespeeld (naast Karssen ook Minne Koole, Nancy Masaba en Keanu Visscher). Dat heeft veel razendsnelle kostuumwissels en enkele karikaturale rolopvattingen als gevolg, zodat we iedereen uit elkaar kunnen houden. De enige die te midden van deze lollige chaos steeds min of meer dezelfde blijft, is Zoë. Meisjes pakken de jongens is een mooi portret van een stel kinderen op zoek naar passende genderidentiteiten. Zoals altijd bij kinderen, gaat dat spelenderwijs.