Harnas, keurslijf

Voetbal kreeg gisteren een bescheiden rol toebedeeld. Slechts één nominatie (Feyenoord) en weinig heroïsche beelden in het jaaroverzicht. Voetbal levert de laatste tijd toch al weinig vreugdevolle tv-momenten op. Veel zorgelijke gesprekken zag ik over de kwaliteit van het Nederlands elftal en Euro 2000. (Leve de samenwerking! Nederland slaakte schaamteloos een zucht van verlichting toen België de risicowedstrijd Duitsland-Engeland geloot bleek te hebben.) Veel geestdodende gesprekken ook over voetbalrechten. Fans van het eerste uur fronsen moedeloos de wenkbrauwen. Henk Spaan verlangt, vertelde hij aan Jeroen Pauw, naar de nostalgie van het stadion op een regenachtige zondagmiddag. Wilfried de Jong zei in Barend & Van Dorp dat voetbalsterren van vijftien miljoen niets te melden hebben. 'Van oud-sporters valt een harnas af. Die willen wél alles vertellen.' En Frits Barend, inmiddels zelf zo'n ster dat hij in Monte Carlo gastvrij werd onthaald: 'Voetbal is verworden tot winstmaken. Bij de meeste Champions League-wedstrijden kun je de krant gaan lezen.'

Daarom zap ik met u even terug naar het Sportgala 1999. De Sportvrouw van het Jaar betreedt het erepodium. 'Leontine, waar haal je het in 's hemelsnaam vandaan?' Nederland vereert zijn sporthelden niet, klaagde Jan Janssen laatst tegen Andries Knevel. Niks daarvan te merken gisteren. Jack van Gelder tegen de zwemmers, Sportploeg van het Jaar: 'Dan sta je hier, en dan krijg je de Jaap Eden in handen, en dan is dat eigenlijk een uniek moment.' (Typisch zo'n sportvraag. En dan nog klagen dat sporters zwijgzaam zijn.) Mooie beelden in de compilaties hoogte- en dieptepunten. Maar ze haalden ook de vaart uit het gala. Het wilde maar geen feest worden in de Rai, zelfs niet bij de door Smeets gevraagde staande ovatie voor Fanny Blankers-Koen. Veel verveelde gezichten in de zaal. Yvonne van Gennip zat erbij als een oude mus. De NOS zou dat gala eens in een andere omgeving moeten organiseren. Informeler en ongedwongener, zodat de sporters zich meer op hun gemak voelen en beter tot hun recht komen. Niet in een keurslijf, de mannen niet in die apenpakken. En Leontien van Moorsel zonder haar reusachtige pumps.